Buket Tahmaz

03 Mart 02:08

152 syf.

· Kitabı okudu

8/10 puan verdi

4 günde okudu

Zekâsı cehennemi olan, içindeki gölgenin oyununa tutunmuş bir genç... Pişmanlıklarla sarıp sarmalanmış, ama kendilerini yanlış seçimlerinin ıstıraplarına terk etmeyen anne ve baba... Bir mekân olmaktan çıkıp hayatın tüm inceliklerine ayna tutan bir "kütüphane"... Aslında IQ seviyesi 237 olan bir çocuğun zeka seviyesini yazarken hata yapan kişi tarafından hayatı boyunca zihinsel engelli olarak görülmesi konu edinilmiştir. Bu çocuk kitap okumayı çok seviyor, ailesi de zihinsel engelli olduğunu düşündüklerinden dolayı onu korumak için ona özel kütüphane kuruyorlar çalışanlarına kadar her şeyi ayarlıyorlar. Kütüphanede engelli kadrosundan işe alınıyor. Bu olayı ayarlayan annesi oluyor. Arşivde kitaplardan sorumlu olan kişi ise babası oluyor. Babası kılık değiştirdiği için onu anlamıyor. Kütüphane müdürü ise doktor oluyor. Genç burada çalışırken okumak istediği kitapları rahatça okuyor. Bir gün bu oyunun farkına varıyor. Oranın gerçek kütüphane olmadığını bunu ailesinin tasarladığını anlıyor ama imkanları çok güzel ve kitaplarla yaşadığı için bu oyunu bozmuyor. Kitap hem anne - baba hem de çocuklarının bakış açısıyla yazılmış. Kurgusunu beğendiğim bir kitap oldu.

İçimdeki GölgeBuket Tahmaz · Altın Kitaplar · 201853 okunma

Zeynep

02 Mart 00:04

Havaya atılan bir taş düşünebilseydi, kendi isteğiyle yere düştüğünü sanırdı.

Sayfa 81 - SpinozaKitabı okudu

Reklam

Zeynep

02 Mart 00:02

Dilden çıkan her sözün kaynağı beyindir. Beynin yapamayacağı şey yoktur...

Sayfa 80Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 23:58

Anladım ki, biz bu dünyaya ait değildik ve ölüm son değil sadece geçişti. Asıl ait olduğun yere geçiş...

Sayfa 77Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 19:19

Aynı an için duyulan başka, görülen başka. Aynı an için görülen başka, gerçekte olan bambaşka.

Sayfa 55Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 12:26

Açlık, dedim. Cehennemin ateşini besleyen odun, açlık!

Sayfa 52Kitabı okudu

Reklam

Zeynep

01 Mart 12:19

"Anneler hep gülmeliydi. Kocalarından gülemezlerse evlatlarından gülmeliydiler."

Sayfa 47Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 12:15

"Güldüğünde en az on beş kasını birden çalıştırdığını ve gülme dışında hiçbir duygu ve eylemin beyindeki geniş bir alanı harekete geçirmediğini biliyor muydun?"

Sayfa 44Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 12:14

Gülmek, ince iş... Bilmek gerek ve gülmek gerek.

Sayfa 44Kitabı okudu

Zeynep

01 Mart 10:58

Özür neydi, sakatlık neydi? Kusur mu? Eksiklik mi? Asıl, herkesin tam ve bütün olduğunu, bedenen ve aklen eksik olanı vücudun ve ruhun başka türlü tamamladığını göremeyendi sakat. Önyargıları olan, empati kuramayan, sakat olana acıyandı özürlü. Üstelik kendine acıması gerekirken...

Sayfa 27Kitabı okudu