"Bilirsin böcekler, çiçek ve tomurcukları emerek balını alır ama böceklerin dudaklarında o çiçek ve tomurcukların tortusu dahi gözükmez... Tanrı kendine taptırır; kendisi kulluk yapmaz... O, yokluk ile birlikte, tenhalıkta biraz vakit geçirdikten sonra varlığı tekmile ukaştırdı... Peki, yokluk nerede şimdi? Varlığın ona ihtiyacı kaldı mı artık? Varlığı doğurur doğurmaz loğusa yatağında ölüp giden bir anneydi yokluk."