Adına aşk dedikleri, annesinin ise şeytanın kumarı diye nitelendirdiği bu illeti yaşamak mıydı asıl şans, yoksa bir kez geldiği bu alemde bunu hiç tatmamış olmak mıydı?
Neden dünyadaki en büyük acının artık ölüm değil de kavuşamamak olduğunu düşünür olmuştu? Sevmenin ölmekten zor olduğunu o geceye dek nasıl anlamamıştı?