Sevgili Elif Ada, bil ki anne olmak sana ait (ki sana bile verilirken sana ait olmayan) DNA lardan çocuğuna vermek değil, onu sevmek, çok sevmek, herşeyden çok sevmektir.. Onunla ayrıyken huzursuz olmak, onun gözlerindeki ışıkla dünyaların en mutlu insanı olmaktır. Anne olmak, hastanede doğurmak, karnından bir varlık çıkarmak değil, anne olmak o hastayken hastane köşelerinde ağlamak, o ağladıkça param parça olmaktır. Anne olmak, gerçek anne olmak, 9 ayını değil, ömrünü ona adamaktır. Bunu en iyi ben bilirim, bunu en iyi kızım bilir ve bu yüzden kızıma da en iyi, ben anne olurum...
