Telefon tellerine takılan çocuk uçurtmaları gibi vagonun penceresinden sarkan ellerini çek, ceketinin cebine sok,
beni kabullen, kendini yanına al, gidelim.
Kelime kelime kelime. Cemiyetimizde hiç zamanımızdaki kadar hastalıklı olmuş mudur kelime? Bilmiyorum. Bildiğim; bu gün kelimenin dipsiz bir uçuruma doğru düştüğüdür.