Bugünün en kötü tarafıysa, yüzlerinde beyaza çalan çirkin yaralar bulunan insanları görmekti. Atom bombası onları öylesine kötü bir şekilde yakmıştı ki, artık insana benzer hâlleri kalmamıştı.
"Yıldırım'ı hatırlıyorum," diye fısıldadı arkadaşının kulağına. Sanki milyonlarca güneş bir aradaydı. Ardından korkunç bir sıcaklık geldi; öyle ki gözlerime binlerce iğne batıyormuş gibi hissetmiştim.
Duvarlarda, yıkılmış bir şehrin ölmüş ve can çekişen, ızdırap içindeki sakinlerine ait fotoğraflar vardı. Atom bombası -ona yıldırım da derlerdi - Hiroşima'yı bir çöle çevirmişti.