Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Emine Tavuz
Emine Tavuz Yorumları ve İncelemeleri
Emine Tavuz yorumları ve incelemelerini, Emine Tavuz kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Emine Tavuz puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sanki dünya bizi kurtarmak için hiçbir şey yapmıyormuş gibi hissediyorum."
Uzun zamandır duyup okumaya vakit bulamadığım bir kitaptı ve okuduğumda tek kelimeyle beni mahvetti. Sayfaları çevirirken, "Ben ne okuyorum böyle," diye kendimi sorguladığım çok oldu o yüzden hiç uzatmadan konuya giriş yapıyorum.
Bestegül her zamanki gibi okuluna gitmek için evinden çıkıp metroya biner. Olacaklardan habersiz okula gitmeyi beklerken bir sarsıntı meydana gelir ve yeraltında metroda olan 13 kişiyle mahsur kalır. Önce bu olay pek umursanmaz ama saatler ilerledikçe iş ciddiye biner.
Bestegül'ün şansına metroda kalan 13 kişiyi de az çok tanımasıdır. Hem de biri sevdiği olan Oğuz'dur.
Az yiyecek ve suyla yeraltında bir savaş mücadalesi verirler. Bu sırada sırlar, gerçekler ortaya çıkar. Herkes çıkmayı beklerken hiçbir şey bekledikleri gibi gitmez. Sayıları azalırken tek düşündükleri hayatta kalmaktır.
Sonu.. Sonu içimi yaktı diyebilirim. Sadece neden diyesim var. Buraya kadar gelmişken neden?
Bazen ölümlerin sadece öldürmek için yapıldığını düşünüyorum. Bu son da bana bunu kanıtladı. Daha fazla üzülmeden ve spoiler vermeden bu incelemeyi sonlandırmak istiyorum..
`Şarkı bazıları için bitti.
Ama herkes dans etmeyi bıraktı.`
6 Şubat
İnceleme spoiler içerir.
Şarkı Oğuz için bitti ama ikimizde dans etmeyi bıraktık..
Kendinizi gidip yemeğin, suyun, ışığın olmadığı bir odaya kilitleyin. Üstelik orası soğuk olsun. Yanınızda sizinle beraber hiç tanımadığınız on üç kişinin daha olduğunu düşünün. Korkunç geliyor değil mi? Ben bu korkunçluğun orta yerinde, ateşler içindeydim. Dönüp kafamı çevirdiğim her yerde cesetler vardı. Umut denen o duygu, bir damar gibi ruhumdan kopmuştu ve ben o kopan damar yüzünden kan kaybediyordum. Herkes bir bir ölüyordu ve bu kaçamadığımız bir lanet gibiydi.
İstanbul depremi. Bu anlatılıyor kitapta. İstanbul depremi ve depreme metroda yakalanıp enkaz altında kalan 14 liseli. İçlerinden sadece biri kurtuluyor. 13 cansız bedenle- üstelik bunlardan biri de sevdiği çocuk - günlerce enkazda kalıyor ve sonra kurtuluyor. Buna kurtulmak denirse..
Bestegül
Oğuz
Akil
Bakil
Esra
Arzu
Selim
Cesur
Fatih
Berfin
Melodi
Keskin
Ümmü Gülsüm
Şüeda.
İşte bu 14 çocuk ve 14 farklı hikâye. Her birinin ölümüyle o kadar üzüldüm ki.. Ama beni en çok sarsan Oğuz 'un ölümüydü. Bestegül'ü düşünemiyorum gerçekten. Allah kimseye böyle dert vermesin. Sevdiğiniz çocuk kollarınızda can veriyor ve hiçbir şey yapamıyorsunuz. Sizde ölmek istiyor ama kurtuluyorsunuz..
Ben tabiki birçok kötü sonla biten kitapta yaptığım gibi bunda da hikâyenin sonunu kafamdan değiştirip mutlu sonla bitireceğim.
Okumak isteyenlere şimdiden iyi okumalar dilerim. Tam rs'den çıkaracak kitap.
224 syf.
10/10 puan verdi
Bir grup gencin bi metroda mahsur kalısını anlatıyor ve teker teker öldüklerini anlatıyor onlar anlattı ben ise okurken sanki yasadıklarını bende yasıyormus gibi üzüldüm ve sunu da anladim ki sevdigimiz birini kaybettigimizde bile o kisiye sonsuza kadar bekleyebiliyormusuz...
4/10 puan verdi
4/10
İnsanların öve öve bitiremediği, bir sürü kişinin 10 puan verdiği bu kitaba büyük bir umutla başlamıştım fakat tam bir hayal kırıklığıydı.
Bestegül her zamanki gibi okula gitmek için metroya biner fakat geriye kalan hiçbir şey artık her zamanki gibi olmayacaktır. Metroda gerçekleşen bir kaza nedeniyle içinde Bestegül'ün de olduğu 13 kişilik bir grup metroda mahsur kalır. Grup ilk önce korkmaz, yakında gelecekler diyip rahat takılırlar. Saatler geçtikten sonra olayların ciddiyetinin farkına varır ve yavaş yavaş delirmeye başlarlar.
Buraya kadar her şey güzel, konusunu ilk okuduğumda "Vay be, bilim kurgu tarzında güzel bir şeye benziyor" demiştim, evet konusu güzel ama kitabın dili çok basit. 13 yaşında birinin sıkılınca oturup yazdığı wattpad kitabına benziyordu. Bestegül ve Oğuz'un aşkı da bir o kadar yapmacık geldi. Konusu gerçekten ilgi çekici fakat yazarın dili konuyu arka plana atıyor. Yazdığı ilk romanı olduğu için böyledir bilemiyorum diğer kitaplarını okumadım.
-spoiler-
Kitabın sonunda karakterlere alışamadığım için ağlamadım ve zorlama geldi. Yazar sanki "Son dakika baş karakteri öldüreyim de hafızalarına kazınıp ağlasınlar" demiş gibi. Oğuz orada 5 dakika daha dayansa kurtulacak zaten.
-spoiler sonu-
Benim düşüncelerim bunlar, gereksiz abartılmış bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okuyup okumamak size kalmış yine de.
224 syf.
6/10 puan verdi
Yemeksiz, susuz, soğuk ve ışıksız...
14 arkadaşın kimseden haber almadan, çaresiz yerin altında mahsur kalma hikayesi...
Bu tüneldeyken bozulan bir metro ...
Kurtarılmayı beklerken farklı sebeplerle teker teker ölen gençler...
.
Konusu böyle bakıldığında harika ve merak uyandırıcı..
Ama çok fazla ergenlere yönelik işlenmiş ve konu harcanmış. Çok daha güzel bir kitap olabilirdi.
Aceleye mi gelmiş, anlatım basit mi kalmış emin olamadım.
Ölümler her seferinde sizi şaşırtıyor, sonundaki hüzün kalbinizi kırıyor.
Genel olarak baktığımda sevdiğim ama eksik kısımları olan bir kitaptı benim için.
Gençler çok fazla tercih ediyor ama konu içinde bir miktar cinsellik ve karmaşık ilişkiler vardı malesef.
.
Okumak isterseniz yine de beklentiye girmeden okumalısınız. Karar sizin
Bir kaç genç kaç kişi olduklarını unuttum. Metroya dershaneye giderken metrodan mahsur kalırlar her şey bu şekilde başlar. İlk başlarda gayet iyidi fena değildi ama ölümler başlayınca ki ilk biri öldüğü zaman yicek bulmaları şüpheliydi tamam metroda ki diğer insanların birinin olabilir ama ilk başta bulamayıp biri öldükten sonra bulmaları şüpheli geldi ama bu konu üzerinde fazla durulmamış. Ve ölümler yavaş yavaş başladığı zaman bana garip geldi nasıl oldu bu olaylar bunları da görmek isterdim şahsen yani ölümler şüpheliydi ama detay yoktu. Bir de Oğuzunda yaşayıp en azından mutlu son olmasını beklerdim yani ölmesine gerek var miydi ki?
Neyse okuyacak olanlara iyi okumalar.
520 syf.
10/10 puan verdi
Safir Mila'yı ve Hazer Han'ı tanımlayacak tek kelime galiba naif...
Mila, Hazer'in şirketinin de katıldığı müzikal için balerin olarak seçilir. Zaten ilk tanışmaları da orada olur. Hazer çalışmalar sürecinde hep Mila'nın yanında olur ve gün geçtikçe birbirlerine daha çok alışırlar. Kitabın mutlu sonla bitmesi de güzeldi zaten böyle kitapların üzücü şekilde bittiğini hiç görmedim.
Kitapta en sevdiğim yer ise Hazer'in Mila'nın geçmişini öğrendiği yerdi. Aslında bir şeylerden şüpheleniyordu ama bunu Mila'dan duyduğu andaki yıkımı çok üzücüydü.
Kitapta ayrıca yazarın diğer kitaplarındaki karakterlerin isimlerinin geçmesi de çok güzeldi sanki eski bir dostu görmüş gibi oluyorsunuz Esila, Asrın ve Bestegül.
Ve Safir Mila bana İspanyolcayı sevdiren kız sana da Gracias.
"- Eyvallah
- Eyvallah bizden"
Bu konuşma şekli nedir ya Allah aşkına? Nerdeyse her sayfada bu konuşma vardı.
Büyük umutlarla başlamıştım bu kitaba. Konusunu gerçekten çok sevdim ama şu yukarıdaki konuşmaya benzer o kadar çok cümle vardı ki gına geldi. Bestegül'ü çok sevdim ama sürekli eyvallah demesini, erkeksi konuşmalarını ve bir türlü susmayan saçma sapan iç sesini hiç sevmedim. Tam konudayken kızın iç sesi araya girdikçe sabır çektim. Oğuz karakterini sevdim diğerleri de kendince iyiydi. Onun dışında Melodi karakterini çok sevmiştim ama sondaki yaptığı iğrenç hatayı keşke yapmasaydı. Kitabın mutlu sonla bitmesini isterdim madem tek kişi kurtulacak diğerleri ölecek o kurtulan kişi de ölseydi tam olsaydı.
Kitap, edebi özellik taşımasından çok günümüz
ağzıyla yazıldığı için pek sevemedim. Wattpad yazarlarını genellikle okumuyorum ama ınstagramda o kadar çok karşıma çıktı ki merak ettim ve şans vermek istedim. Olaylar ve senaryo aslında çok hoştu ama ben kitabın içinde kendimi hissedemedim.
Başka bir yazar bu olay örgüsüyle kitabı yazsa nasıl olurdu diye düşünmeden edemedim.