Erdem Aksakal Gönderileri
Erdem Aksakal kitaplarını, Erdem Aksakal sözleri ve alıntılarını, Erdem Aksakal yazarlarını, Erdem Aksakal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeni nesil beyaz yakalılar olarak görünüşte iyi eğitimli, pek bilgiliyiz, her konuya hâkimiz. Bilmediğimizi de öğrenebilecek kapasitedeyiz. İstenen görevi adeta bir sporcu çevikliğinde, harekât ordusu kararlılığında tamamlarız. İş kendi kaderimizi çizmeye gelince, yolumuzu bir türlü bulamayız. Bulamadık da zaten, kaybolduk gittik.
“Onların belirlediği hızda koşmayınca gittiğiniz yolun kıymeti yok.”
Sayfa 102 - Doğan KitapKitabı okudu
“Biz bu çağın hayalsiz büyüyen çocukları olduk. O yüzden de kaybolduk, hapsolduk bu labirentte.”
Sayfa 18 - Doğan KitapKitabı okudu
Gerçekten senin içecek zevkine önem verilip verilmediğini öğrenmek istersen yöneticine "Ben kahve değil ama ondan çok daha ucuz olan meyveli soda seviyorum. Acaba içecek hakkımı ondan yana kullanabilir miyim?" diye sorabilirsin. Alacağın yanıt olasılıkla negatiftir ama de ki yöneticin bu fikrine destek verdi, ama o durumda bile "Nereden çıktı ki şimdi bu, neyin sodası neyin meyvesi?" düşüncesini gözlerinden okuyabilirsin. Akışa çark sokulmasını hiç sevmez kurumsal dünya, hiç.
Sayfa 57
Herkes aynı dinginlikten huzur bulacak değil, buna mecbur da değil. Kimimiz macera severiz. Bazı insanın ideal sporu koltukta sakince oturup, sırasını bekleyerek, düşüne düşüne oynadığı satrançtır. Bazısı adrenalin sever, üç kilometre yüksekten serbest düşüşle boşluğa atlayıp son anda paraşüt açma peşine düşer. Bunun doğrusu yok. Boyu geçmeyen havuzda da yüzülebilir, dibi görünmeyen dalgalı açık denizde de. Satrancın adrenalini ayrıdır, bungee jumping'in ayrı.
Sayfa 65
Kar yağar biz çalışırız, yollar tıkanır çalışırız, şehirlere bomba yağarken bile biz muhakkak çalışırız, dünya salgın bir hastalığa mahkûm olup eve kapanır, biz yine, daha çok ve daha da titizlikle, işimizi kaybetme korkusuyla çalışırız. Birileri bizden iş bekler, yapılacak bir şey vardır daima.
Sayfa 23
Çalışıyoruz. Yarınlar yokmuş gibi. Ki aslında pek de yok, çünkü yarın bugünle aynı, dünle de. Çalışma hayatının vadettiği yarın, yine çalışmak. Daha çok çalışmak. Hatalarımızdan ders çıkara çıkara, gelişe gelişe, düşe kalka, daha doğrusu düşmeye izin olmadan, hep ayakta kalarak çalışmak. Çünkü hep çok iş vardır. Ne demek işler bitti? İşler bittiyse gelecek ayı, gelecek yılı, gelecek on yılı planlamak gerekir. Kurumsal hayat kendisini ebedi zanneder, kurumlar hiç yaşlanmayacaklarını, hiç ölmeyeceklerini sanır. Eğer yeterince çok iş yoksa, bir hata yapmışızdır. Daha çok iş icat etmek icap eder. Başaramadıysak az çalıştığımız içindir, daha çok çalışmamız gerekir. Başardıysak "çalışınca ne güzel oluyor"dur, daha da çok çalışmak gerekir.
Sayfa 23
İş hayatı devasa bir yolculuk, kısa bir anlatıdan öte adeta bir ömürlük destan. Kımıl kımıl kaynayan bir kazan kurumsal dünya. Dostluk, ihanet, hırs, kazanmak, kaybetmek, para, aşk, savaş, yalnızlık, hüzün, her şey var içinde. Bu ömürde hikâye biter mi? Hikâye gördükçe ben de anlatırım. Bir gencin bu dünyaya nasıl adım attığını, karakteri değişirken geçirdiği aşamaları anlatırım. Sebeplerini, yolculuğun kendisini, sonuçlarını... Halimizi, nasıl göründüğümüzü anlatmaya çalışırım. Tuhaflıklarımızı itiraf ederim. İçine düştüğümüz illüzyonlara kızarım. Sınıfsızlığımızı, sınırsızlığımızı, mekânsızlığımızı, zamansızlığımızı, kayboluşumuzu dile getiririm. Yarınımıza kafa yorarım. Çünkü bu soru durmaksızın zihnimi kemiriyor: Biz ne olacağız? Nereye gidecek bu işler böyle?
Sayfa 14
Herkes kendini elmas sanıyor ama ortam kömür karası
Kalp kırarak güç değil düşman kazanırsın ancak
Fabrikada tütün sarıp sararken hayal kuran genç kızdan tek farkı arada tütünden iki nefes çekebilmesidir.