“… Platon şiire bir çeşit fahişeymiş gibi muamele eder, ya da ona Platon’un Samson’unu baştan çıkarabilecek bir Delilah gibi davranır, dolayısıyla kendini onun gücünden kurtarmaya çalışır. Şiir, cezbedebilir, tatlı sözle tavlayabilir, kandırabilir, esir edebilir, fakat bunların hepsi son derece ölümcül kuvvetlerdir.”