Esra Algan Gönderileri
Esra Algan kitaplarını, Esra Algan sözleri ve alıntılarını, Esra Algan yazarlarını, Esra Algan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ayağıma dolanmış prangalar
Sussam, ölüme yatar düşlerim
Konuşsam, düşünce suçlusu kelimelerim.
Gel...
Gel ki hüzne bulanmış hayatım
Boyansın pembeye, yeşile, gök maviye
Kalbim senden alır ilhamını
Kalpte duran masumiyet
Hiç bu kadar zalim olmadı
Kirlenmişlik
Bir bulut vardı
Sen,ben, biz diyarında
Kimi zaman seni gölgelerdi
Çoğu zaman beni
Karamsarlaşırdık
Savaşmaya yeltenirdik
Bulutla şehirle
Kirlenmişliklerle
Gücümüz her şeyi yetti de
Bir tek kirlenmişlere yenildik.
Sen de benzedin bu şehre
Ben de yavaş yavaş
Zamanla
Yağmur olup yağdı bulut
Bu şehrin tepelerine
Sen, ben, biz kirlendikçe
Güneş belirdiğinde bir gün
Gökyüzünde
Ne sen kaldın aydınlanacak
Ne de ben
Bu şehirde yanlızca
Kirlenmişlik kaldı
Başağrısı
Sabah yine o şiddetli dayanılmaz baş ağrısı ile kalkıp alarmı kapattın. Gözlerim kapalıyken dahi göz kapaklarından sızan ışık, ağrımın şiddetini arttırmaya yetiyordu.
Arkadaşlarıma durumumu kısaca anlattıktan sonra evde kalacağımı söyleyip yanımda kalmalarına gerek olmadığı konusunda onları ikna ettim uzun uğraşlarla.
Bir süre daha yatakta ağrıyla can çekiştikten sonra duvarlardan tutunarak mutfağa gittim ve küçük bir ekmek arası zeytin yiyerek mideme bir şeyler girmesini sağladım.
Bir bardak su alarak odama döndüm.
Masanın üzerinde hazırda beklettiğim ağrı kesiciyi içtim.
Hemen tekrar yatağa dönüp yorganı başıma çektim.
Yaklaşık yarım saat sonra dinmeye başlayan ağrımla rahat nefes almaya başladım.
Öğlene kadar evde biraz oyalanıp müzik dinledim.
Öğlen sahile inmek için hazırlanırken yine içime bir sıkıntı düştü.
Param olmadığı aklıma gelince keyfim kaçtı.
☹Oysa bursum yeni yatmıştı.
Meltem'den aldığım borç, ilaç masrafları ve ev giderleri derken yine param suyu çekmişti.
Üstelik bir dahaki aya epey gün vardı.
Sürekli borç istemeyi de kendime yediremiyordum.
Kendimi dışarı atıp biraz yürüyüş yapmanın iyi geleceğini düşündüm.
İnsanın kimi zaman üzüldüğünden değil, daha fazla dayanabilmek için ağladığını o zamanlar öğrenmişti.
Sayfa 94 - Gece Kitaplığı
Sevgi siler belki izini kalpten ama
Yürekte terk edilmişliğin izi kalır...
Sayfa 26 - Gece Kitaplığı