En Eski Evren Düzgün Sözleri ve Alıntıları
En Eski Evren Düzgün sözleri ve alıntılarını, en eski Evren Düzgün kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İki insanı birbirine bağlayan neydi
Neydi insanı insan yapan?
Sayfa 9 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)
*
AKREPLE YELKOVAN
Akreple yelkovan gibiydik seninle,
Sen hep kaçtın, ben kovaladım.
Kavuşmalarımız kısaydı,
Ayrılıklarımız uzun.
*
Sayfa 13 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)
*
Şimdi bir avuç yalan kaldı geriye,
Bir de gözlerin.
Yalanlarını unuturum elbet,
Peki ya o gözlerini,
Onları nasıl unuturum?
*
Sayfa 18 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)
*
Seninle ben, cümlenin ögeleri gibiydik.
Sen cümleye yön veren özneydin, bense belirtisiz isim tamlaması.
Senin olduğun yerde benim adım okunmazdı.
*
Sayfa 20 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)
AYRILIK MEVSİMİ
Eylül de bitti, ekim geldi.
Sonra sonbahar da biter, kış gelir.
Gene aldı eylül bizden sevdiklerimizi, gene boynu bükük bıraktı.
Gene hüzün, gene yalnızlık.
Sonbahar hep ayrılık getirdi bize...
Sayfa 22 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)
*
Mutsuz olduğumuz zamanlar da uzaklara gitmek isteriz, bir şekilde uzaklara gidince de geride kalanları özleriz...
*
Sayfa 30 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KDY)