Eylem Delikanlı Sözleri ve Alıntıları
Eylem Delikanlı sözleri ve alıntılarını, Eylem Delikanlı kitap alıntılarını, Eylem Delikanlı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tamam, mücadele edelim ama ben şunu görüyorum ki artık bu milletten bir şey olmaz, bu halktan bir şey olmaz. Bu halk kim daha güçlüyse hep ondan yana olmuş. Halk şu anda %50 kime oyu veriyorsa bırakın öyle yaşasın. Bu halk böyle yaşamak istiyor.
Sayfa 289Kitabı okudu
(...) adalet bugün bizim, yarın başkaları için değil, hepimiz için her zaman gerekli.
Adaletsizlikten adalet ummak...
" 12 Eylül deyince ben bir ülkenin bütün kaderinin bir anda yeniden çizildiği, her şeyin yeniden sıfırlandığı bir süreç olarak algılıyorum. O yüzden bir öncekilere ve bir sonrakilere benzemiyor. "
Sayfa 113 - Naci Sönmez
(...) bu ülkenin en korkunç yanlarından biri de acıyı acıyla unutturmasıdır. İnsanı kendi üzüntüsünden utanır hale getirmesidir.
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması
Ve bilir misin ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması
“Ben” deyip susması, “sen” deyip ağlamaklı kalması...
Sayfa 293Kitabı okudu
Bence bu ülkenin en korkunç yanlarından biri de acıyı acıyla unutturmasıdır. İnsanı kendi üzüntüsünden utanır hâle getirmesidir.
Sayfa 34 - ayrıntı yayınlarıKitabı yarım bıraktı
O karede kendimi görüyorum ama ölüm bildiğim, anladığım bir şey değil tabii, öyle ortalıkta dolanıyorum.
" Her gün otobüste kim nerede kalacak paylaşmaları yapılırdı. Çünkü ev yok, kalınacak yer yok. Akrabaların bol olduğu bir yer orası, bir sokak düşünün, babamın kardeşleri, amca oğulları, teyze oğulları, hepsi aynı yerde oturuyor. Her akşam hepimiz aynı yerde kalırsak insanlara yük olacağımız için bölüşülüyor, o orada, bu burada, şu şurada kalsın deniyor. Akşam sokakta toplanıyoruz, dağılıyoruz, sonra sabah tekrar buluşuyoruz.
Babam iş buldu, bir eve yerleşildi, yavaş yavaş her şey düzene giriyor, annem de iş bulacak, durumlar kötü ama en azından aynı evdeyiz. Hatta o derece kötü ki, evde yiyecek ekmek yok. Annemin akrabalara gidip köfte yapacağım bayat ekmek lazım deyip o bayat ekmeği bize buharda tutup yedirdiğini biliyorum. Öyle bir yokluk, öyle bir darboğaz... "
Sayfa 51 - Serkan Tahmaz
" (...) Yakın akrabadan iki kişi, kontrol edildik, alındık, içeriye girdik. Benim ilk yaptığım şey Cahit’in ellerini tutmak oldu çünkü belki bir yıldır Cahit’le açık görüş yapmamıştım, ilk açık görüşte de aynı şeyi yapmıştım, ellerini tutmuştum çünkü oğlumun ellerini özlemiştim. Başını görüyordum ama ellerini hiç göremiyordum. "
Sayfa 298 - Perihan Akçam