En Eski Ferit Burak Aydar Gönderileri
En Eski Ferit Burak Aydar kitaplarını, en eski Ferit Burak Aydar sözleri ve alıntılarını, en eski Ferit Burak Aydar yazarlarını, en eski Ferit Burak Aydar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.en iyi yazar, ölü yazardır.
William shakespeare’in tek oğlunun 1596da on bir yaşındayken ölen Hamnet olmasının ya da Shakespeare on altı yaşındayken Katherine Hamlett adında bir kızın tam da şairin yaşadığı Stratford yakınlarında boğulmuş olmasının (ve dolayısıyla Ophelia karakterinin boğularak ölüyor olmasının) Hamlet oyununun edebi ya da sanatsal değeri açısından zerrece önemi yada değeri olmadığını anlatmaya çalışıyorum.
“zaten Hamlet daha baştan bir yadırgamışlık içindeydi. İdealist bir mantıkla, bir kere önceden inanmıştı. Artık tek yapması gereken, inancına ikna olmak için ‘kanıtlar’ bulmaktı.”
bazen olur, önce inanır sonra kanıt ararız..
Hayalet sembolik açıdan Hamlet’in hayatındaki şu aranan eksik parçadır, varlığıyla her şey farklı olacak denen olağanüstü öğedir; Hamlet’in tüm bulmacasını çözecek olan parça, onun deus ex machina’sı, beklenen Godot’sudur.
Kapitalizmde Godot hiçbir zaman gelmeyecektir, kapitalizmin doğuş çağındaki Hamlet’teyse gelir; ama ancak bir hayalet olarak. Büyük katalizörü beklemek boşadır, zira birkaç satır sonra suratımıza vurulacağı üzere ‘çürümüş bir şeyler vardır Danimarka krallığında’.
insanların zulme direnişi bilgiyle doğrudan bağıntılı değildir, çoğu zaman gayet bilgisiz insanlar da içgüdüsel olarak direniş sergileyebilir.
kişisel hikayelerdeki gözle görülemeyen ayrıntılar, genler vb birçok etkenden ötürü çoğu zaman bilginin yükü altında ezilip harekete geçemeyen kişilerle tezat teşkil eder.
Vicdan? Bilinç?
.. bu yolla [düşünerek] insanların benzersiz akli melekeleri öbür dünyayla ilgili benzersiz endişeler yaratır der Harold Bloom. Eğer vicdan yerine bilinç kelimesini koymak için tek başına bu bir gerekçeyse, vicdan da duygu kategorisine dahil ediliyor demektir ki, bu durumda duygular ile düşünceler arasında idealist bir ayrım yapılmaktadır. Oysa duygu ile düşünce birbirinden ayrı düşünülemeyeceği gibi, vicdan da -böyle bir ayrım yapıldığı oranda- salt duygularla alakalı görülemez. Elbette vicdan da son tahlilde insanın ‘o benzersiz melekeleri’ olan aklından yararlanmasıyla, düşünüp tartmasıyla mümkündür, salt bir inançla değil.
“Şehir insanını büyüleyen aşktır ama ilk bakışta değil, son bakışta aşk. Onu kendine çeken, şiirde büyülenme ânıyla örtüşen bir ebedi elvedadır. [...]
Bu aşkın nihayete ermesi engellenmekten çok esirgenmiştir.”
walter benjamin
Ophelia otorite figürlerinin haksız çıkmış olmasından bir sonuç çıkararak, onlarla özdeşleşen fikirleri de bir bir ıskartaya çıkarır.
ne yazık ki devrimci sorgulamalarını devrimci bir eylemle değil, olumsuz bir bireysel eylemle (intiharla) sonlandırır,
zira sorguladıklarının yerine koyacağı yeni değerleri ve doğruları yoktur.
ikame bulamayınca boşluğa düşer ve intihar eder..
gerçek hayat da tastamam böyle değil mi? İnsan en büyük acılarının tam ortasında, ıstırabının ağırbaşlılığına halel getirdiğini düşündüğü abes, can sıkıcı, entipüften olaylarla karşılaşır.
insan zihni için de aynısı geçerlidir. En mukaddes tefekkürlere daldığımızda aklımız olağan dönemlerde bile hatırlamak istemeyeceğimiz anekdotlara, hatıralara, anlara yönlenir. Hayatın farklı vechelerini birbirinden yalıtarak yaşamak imkansıza yakındır.
Şubat Devrimi
Şubat Devrimi, Baltık donanmasındaki isyan ve diğer bi takım mücadeleler haricinde, son tahlilde bir Petrograd Devrimiydi; bu açıdan Ekim Devrimi'ne oldukça benzer. Troçki bu durumu şöyle özetler: ''Devrim, ülke nüfusuna takriben sadece yetmiş beşte birini oluşturan tel bir şehrin inisiyatifi ve gücüyle gerçekleştirildi. Denilebilir ki, bu en devasa demokratik eylem en demokratik olmayan tarzda gerçekleşti.'' Ama bu hep böyledir: ''Devrimler hukuktaki halk iradesi fetişizmine her zaman bu tür darbeler vurmuşlardır.''
Sayfa 39 - İthaki YayınlarıKitabı okuyacak
