François Nourissier Sözleri ve Alıntıları
François Nourissier sözleri ve alıntılarını, François Nourissier kitap alıntılarını, François Nourissier en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yürekler kapılarla kapanmıştı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Önüne gelene sevgi dağıtılmazdı.
Sayfa 25Kitabı okudu
Yaşamı, kurtulduğum acıların arasında öğreniyordum.
Sayfa 75Kitabı okudu
Her şeyin tükenişidir saatler.
Sayfa 41Kitabı okudu
"Bir çocuğun ölümü en büyük mutsuzluktur."
Sayfa 48Kitabı okudu
Saplantısı bugün bile yakamı bırakmayan, korku ve düşmanlık dolu insanlık.
Sayfa 37Kitabı okudu
İnsan yirmi yaşındayken gerçekleri bilmez. Yaşlanmayı sevmenin başlıca nedenlerinden biri, yaşın bize gerçek yaşam zevkini öğretmesidir. İnsan yirmi yaşındayken, boş lafların ve önde gelmenin bir şey demek olmadığını bilmez. Dumanı ateş sanır, gürültüyü müzik. Çok zaman, ateş olmadan da duman olacağını bilmez. Oysa, önemli olan, yanmaktır, yaşamımızda korun hareketsiz ve gizli yakıcılığının bulunmasıdır; rüzgâr tam olarak kıpırdanma değildir, koru canlandırmaz, söndürür.
Sayfa 102Kitabı okudu
Çağımın insanları ve onların oyunlarına karşı, köpek milletiyle barış yaptım.
Sayfa 97Kitabı okudu
Biraz sessizlik düşlüyorum.
Sayfa 66Kitabı okudu
İki insan arasındaki sevgide, insanı yer bitirir kuşku.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sessizlik gürültüden daha baş döndürür.
Sayfa 10Kitabı okudu
Ortadan kaldırdığımız her ölüm eylemi bir utku olacaktır. Neye karşı? Paylaşmak zorunda olduğumuz dünyanın saçma ve bayağı kullanımına karşı.
Sayfa 108Kitabı okudu
Sarhoşum, kendimi dinliyorum. Kendimi dinliyor ve kendimi seyrediyorum.
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsan, yaşlandıkça soğuğa daha az dayanıklı oluyor. Sevdiklerimin hepsinin, boynuna atkı dolamak istiyorum.
Sayfa 13Kitabı okudu
Eskileri karıştırıyorsam, bu sana olan sevgimin nasıl bir çölde geliştiğini anlatmak için. Sevmek bence, doğal, olağan bir şey değil.
Sayfa 25Kitabı okudu