Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Bir dahi görmek cemalin gönlüm eycan arzular
Haste-yi derd-i feragın derde derman arzular
Ey yüzün cennet, boyun tuba, lebin ab-i hayat
Kulluk etmeklik kapunda hur-ü gelman arzular
Aşık Veysel'i hepimiz biliriz ya! Adını bir iki kere duyup, birkaç şiirini okuduk mu biliyoruz sanırız. Galiba okul dönemlerimizden kalma kötü bir alışkanlığımız bu. Aşık Veysel deyince aklımıza ne gelir; köyünde oturup saz çalıp, türkü söyleyen, gözleri görmez, dünyada bihaber bir garip... Açıkçası ben de böyle düşünüyordum biraz. Sonra bir
Bu alemi gören sensin
Yok gözünde perde senin
Haksıza yol veren sensin
Yok mu suçun burda senin
...
Ademi sürdün bakmadın
Cennette de bırakmadın
Şeytanı niçin yakmadın
Cehennemin var da senin