Hakkında
Ankara’da 1971 yılında doğan Hakan Akdoğan, Hacettepe Üniversitesi İngiliz Dil Bilimi ile Anadolu Üniversitesi Medya ve İletişim bölümlerini bitirdi. Ardından, Uludağ Üniversitesi’nde sosyoloji ve felsefe alanlarında eğitimini sürdürdü. Dil ve edebiyat üzerine çok sayıda yazısı çeşitli dergilerde yayımlandı. Dilbilim uzmanı Akdoğan’ın, Yunus Nadi Roman Ödülü alan Nü Peride, Gölge Yaşatan, İlişmek, Struma-Karanlıkta Bir Ninni, Varlık ve Piçlik olmak üzere 5 romanı bulunuyor. Önümüzdeki dönemde, romanları kimi Avrupa ülkelerinin özgün dilinde yayımlanacak olan yazar, halen Dil Derneği Bursa Temsilciliği’ni de yürütüyor.
Yunus Nadi Roman Ödülü'nü kazanan "Nü Peride"nin ardından "Gölge Yaşatan" ve "İlişmek" adlı romanları yayımlandı. Akdoğan Uluslararası Pen Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği ve Dil Derneği üyesidir.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Ankara, Türkiye, 1971
Okurlar
99 okur beğendi.
1.572 okur okudu.
14 okur okuyor.
414 okur okuyacak.
5 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Ben, bulanık denizde bir o yana, bir bu yana salınan bir takaydım (denizde kabuk). Rüzgâr ve rüzgârın getirdigi korkulardı, duvara inat mı inat bir sarmaşık gibi tutunmamı sağlayan (taka denize âşık). Gözlerindi bir de, ucu bucağı olmayan gözlerin, koskoca denizde döküntü takayı yaşatan.
Sayfa 43Kitabı okudu
Beni kırdılar. Çok kırdılar.
Sayfa 123Kitabı okudu
Lidyalılar muhteşem bir kölelik makinesi icat ettiklerini bilmeden yok oldular.
Sayfa 63Kitabı okudu
Yeni doğmuş bebekler dışında herkes lekelidir.
Sayfa 33Kitabı okudu
İnsan kendisine yabancıdır.
“İnsanın kendisini tam olarak tanımlaması için kendisi yeterli değil” demişti Lili.
Eksik Parça Yayınları
İletiler
2022’de okuma listesi (umarım)
Belirli bir sıra olmaksızın listelenmiştir.
Ve Ateş Bizi Tüketiyor ✅
Dava (yeniden) ✅
Dalgalar
Balıkçı ve Oğlu ✅
Görünmez Kentler
Yorumlar ve İncelemeler
Kirpi mesafesi gerçek sevgi mesafesidir.
Aynaya baktım, yüzüm temiz. Aynaya bir daha baktım, sadece yüzüm temiz. Etrafıma baktım kalabalık içinde bir yalnızlık, etrafıma bir daha baktım, sadece kalabalık bir yalnızlık. Babama baktım, babam bana baktı. Babama bir daha baktım, o bana daha içten baktı. O herkese bakar çünkü duvarda asılı fotoğraflardaki kişiler aslında herkese bakar...
Peki kitabın içinde yaşayan "Sorgun" karakteri soruyorum sana: Kim daha şansız bu hayatta? Yüzünü kaybeden sen mi? Özünü kaybeden ben mi? Yalnız olan sen mi? Zihnimin içinde yalnız olan kalabalık bir ben mi? Babanı tanıyan sen mi? Babamı dâhi hatırlamayan ben mi?
Kitap beni epey etkisi altına aldı galiba ya da o kadar yalnızım ki kitaptaki bir karakterle tartışacak kadar yapayalnızım. Ama gerçek şu ki bu kitap içimde çok derin yaralar açtı ya da belki de çok derin yaralar sardı. 
Hakan Akdoğan da der zaten fazlalık belki de eksikliktir diye. Yazar bir kurguyu kullanarak bildiklerini veya bildiğini düşündüğü şeyleri âdeta kusmuş ve bize bu kusmuğu temizlemek kalmış...
Bu kitapla tanışmama vesile olan 
Nihal Yurtseven'e teşekkür ederim