Daha önce hiç bu kadar melankolik bir kitap okumamıştım, belki günümüzdeki çoğu insan böyledir ancak okurken sıkıntı bastı.
Akıcıydı olay örgüsü ona sözüm yok ancak iç hesaplaşmalar yaptığı kısımlarda bunaldığımı belirtmek isterim.
Kitap Toprak adında bir karakterin bakış açısıyla anlatılıyor, yakın arkadaşı Fikret'ten, birlikte olduğu Bahar'dan, babası Tahsin'den de sıkça söz etmiş. Okunabilir, bir şans verin derim.