Bir umut meltemi dağıtır tasa,
Bir umut gölgesi karşı koyar yasa,
Kim açar bağrını umutlanmasa
Yazın yağmuruna, kışın karına.
Ellerin umutla atar zarını,
Umuda borçlusun bütün varını
Güz döker yoluna yapraklarını,
Gün doğar filizden umutlarına.
Onsuz ne gül biter, ne bülbül öter,
Onun bir ışığı bir ömre yeter,
Ondan bir iki tel değilse eğer
Bugünü bağlayan nedir yarına?
Kemalettin KAMU