Herbert Fingarette , Santa Barbara'daki California Üniversitesi'nde filozof ve Amerikalı bir filozof profesörüdür. Doktora derecesini Los Angeles, California Üniversitesi'nde Donald Piatt yönetiminde aldı.
Fingarette'in çalışması, zihin felsefesi, psikoloji, etik, hukuk ve Çin felsefesindeki konularla ilgilidir.
1969 monografı Self-Deception'da , Fingarette, Jean-Paul Sartre , Sören Kierkegaard ve Sigmund Freud'un çalışmalarının yanı sıra fizyoloji ve analitik felsefede çağdaş çalışmalardan etkilenen titrek bir kavramın bir örneğini sunar. Fingarette, geleneksel olarak kendini aldatma hesaplarının her zaman paradoks içine düştüğünü öne sürmektedir, çünkü bu hesaplar, algı veya bilgi anlamında kendini aldatma olarak görmektedir. Bu paradokslar çözülebilir, Fingarette, kendini aldatmayı bir irade ve eylem sorunu olarak yeniden çerçevelendirerek iddia eder. Bu yeni terimlerle, kendinden aldatmayı bir ajanın “hecelemeyi” (açıkça kabul etmeyi) ısrarla reddetmesini ve dünyadaki angajmanının bazı yönlerini ele geçirmesini tanımlar.
Fingarette'ın 1972 monografisi Konfüçyüs: Laiklik Kutsal Yazısı, hakemli bir akademik dergide "konuyla ilgili uzun zamandır yayınlanacak en önemli felsefi kitaplardan biri" olarak tanımlanmıştır.
Fingarette ayrıca ahlaki psikolojideki çalışmalarını sosyal ve hukuki meselelere, özellikle de bağımlılığı çevreleyenlere baskı yapmaya da etkili bir şekilde uygulamıştır. 1988'de Ağır İçme adlı kitabında Fingarette, Alkolikler Anonim gibi gruplar tarafından popülerleştirilen alkolizm hastalığı teorisini gainsays eder. Fingarette'in argümanları, 1988'de iki alkollü Amerikan gazisine VA eğitim faydalarını reddetme kararında ABD Yüksek Mahkemesi tarafından meşhurdur.
Kendini aldatan kişi, dünyada bir tür angajmanı olan, ama angajmanını inkar eden, bu angajmanın kendisine ait olduğunu kendisine bile itiraf etmeyecek kişidir. Yani kendini aldatma, kişinin sahip olduğu inançlardan çok, kişinin kabul ettiği kişisel kimlikle ilgilidir. Konuşan halüsinasyon yaratır, ama sözcüklerin kendisinin olduğunu kabul etmeyecektir;onun sahip çıkmadığı ve ötekilerin fark etmediği ses yine de konuşmaya devam eder ve kişi onu bilir tür doğaüstü varlık olarak kabul eder.
İnsan çok endişeliyse, aklı “süratle çalışır” ve uyuyamaz. Bu bakış açısından
uyku kişisel varoluşun normal, periyodik inkârıdır; iradi “küçük bir ölüm”dür.
Kitabın isminin cazibesine kapılarak ve yaygın bir aldanış biçimi olarak insanın kendini aldatmasının bilmecesine büyük bir kapı aralayacağını düşünerek okumaya başladım. Fakat akademik üslup ve anlam sıçramalarıyla biraz aldatılmış hissettim. Çok faydalı bir kitap olduğuna kendimi inandırarak zoraki bitirdim. Elbette içinde çok önemli noktalar var ama sadra şifa olacak türden ziyade akademik beslenme amaçlı bir eser olmuştur. Okumak isteyen içinden üç beş sayfa karıştırmadan okumaya başlamasın.
Kendini AldatmaHerbert Fingarette · Ayrıntı Yayınları · 200314 okunma