"Tevfik, şahane bir derbeder delidir. Şiirde onun düzeyine varacak az şair bulunur. Hicivde çok defa Eşref'i geçmiştir. Felaket içinde gelişmiş ve hükümran olmuştur. Dünyaya metelik vermez. Şiir titremesini, ruh titremesiyle karıştırmıştır . Neyzen kızdıkça yazmış, üflemiş, maddi olana yüz vermemiş ve sefalete düşmüştür. Ama sefaleti insan etmiştir. "