Kederden tırnaklarıma musallat olduğum zamanlarda sevdiklerim birer ikişer ölmemiş miydi? Üstelik hemen hepsi de yalnızlıktan korktuğumu bildikleri halde, defalarca kez ölümden korktuğumu söylememe rağmen. Şimdi benden mahdumuna eli açık olan bir baba olmamı bekleyen hayat, pardon ama, avucunu yalardı.