Hz. Âdem (a.s.) yaptığı bir hata yüzünden, (rivayetlere göre) üçyüz yıl tövbe edip ağladı, nefsini kınadı, tövbesi kabul oldu. Şeytan da bir hata işledi ama pişmanlık duymadı, kendini haklı gördü, günahında ısrar etti, azdı ve lânetlik oldu, kovuldu, taşlandı. Günah ve tövbe hususunda bu iki örneği sürekli gözönünde tutmak zorundayız.