İnci Aral Gönderileri
İnci Aral kitaplarını, İnci Aral sözleri ve alıntılarını, İnci Aral yazarlarını, İnci Aral yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Boşluk özgürlüktü. İnsan her an her şeyi bırakıp gidebilecek hafiflikte yaşamalıydı.
Her şey karşıtıyla var olduğuna göre yaşamak her an ölüme hazır olmak demekti.
Kar bütün gece aralıksız yağmış olmalıydı
Annemin elleri çok güzeldir çok da acır vurduğu yer.
“Boşluk özgürlüktü, insan her an her şeyi bırakıp gidebilecek hafiflikte yaşamalıydı. “
Sayfa 131 - KırmızıkediKitabı okudu
Belleğim uyuşmuyor bu gece. Her yerim uyuşuyor ve biriyle vedalaşırsın sonra bir taşıt kalkar, son bir kez bakarsın bir tren penceresinden. Bir otobüsün kocaman camının ardından orlon perdelerin yanında bir yüz. Sonra yavaşça uzaklaşır o yüz, bir köşeyi döner, yitirirsin. Ardından anılar gelir. Ben odaya girdiğim zaman o oradaydı dersin, ya da neredeyse çarpışacaktık. Kâğıdı bana uzatmıştı.
İşte böyle. Ben vedalaşıyormuşum gibi dünyayla bu gece. Anılar kesilmiyor.
Sayfa 164 - Kırmızı Kedi
İnsanın en kesin gerçeği yalnızlığıdır, dedi. Bir zamanlar ben de böyle düşünüyordum. Sonra sandım ki kalabalıkların arasına katılmak yener bu umarsızlığı. Sandım ki insanların birlikte acı çekip birlikte davranmaları kurtuluştur. Ama yanıldım. Acının ve mutluluğun ortağı olamıyor gerçek anlamda. İnsan bireyselliği içinde bir değer taşıyor.
Sayfa 139 - Kırmızı Kedi
Ben onun olmadığı yerde ıssızlıklarda kalıyorsam ve aramızda köpürerek akan o su, yatağında kuruyup kalıyorsa beklerim ben, diyordum…
Sayfa 123 - Kırmızı Kedi
Ona bırakmıştım kendimi. Ondan bana akan çılgın bir akarsuydu yaşam.
Sayfa 122 - Kırmızı Kedi
Yüzü dünyama umulmadık bir biçimde katılmış en güzel dalgınlıktı.
Sayfa 120 - Kırmızı Kedi
Sonradan dediler ki ne işi varmış orada? Onun işi miydi? Ne diye gitmiş oraya? Ölen suçlu çıkar zaten hep. Ölenin sesi yoktur. Ölmeyeceksin, öldün mü yandın.
Sayfa 112 - Kırmızı Kedi
Yaşayamıyorum. Yaşamak çok güzel, yaşayamıyorum. Çok uzak yerlere gitmek istiyorum. Dünyanın her bir güzelliğini görmek.
Sayfa 109 - Kırmızı Kedi
İnsan yaşamayı sevdi miydi altı üstü bir yerin. Ben yerin altını hiç bilmeyen öyle insanlar görmüşümdür, şu güzelim dünyanın üstünde karanlıklarda yaşayıp öldüler. Ben burada yerin karanlığında güneşler içinde bulurum kendimi bazen. İçimde denizler kabarır, yedi kat yerin dibinde gökyüzünde uçarım istersem. Neden dersen bu yürek işi be çocuk, nasıl anlatayım, her bir şeyi seveceksin. Ben bu kömürün kara ışıltısını severim. Sevmezsen kim çıkaracak gözünü seveyim? Sevemezsen nasıl yaşayacaksın?
Sayfa 103 - Kırmızı Kedi
…çocukken sanırdım ki kömürün karası yürür yapraklara ve koyultur onları böyle. Çocukken anlamazdım yaşamak ne demek ama artık içim sıkılıyor ve bu iş bu kadar, yarın gideceğim neresi olursa; havaya göre…
Sayfa 101 - Kırmızı Kedi