Şair ve dram yazarı, gazeteci (D. 12 Şubat 1923, Nahçıvan / Azerbaycan – Ö. 11 Haziran 1974). “Nizâmi Yurdunda” adlı ilk şiiri 1940’ta yayımlandı. Azerbaycan’da çeşitli gazete ve dergiler ile radyoda çalıştı.
ESERLERİ:
Mingeçevir Mahnısı (1950), Darülfünun Şiirleri (1951), Bahar Nağmesi (1954), Hayatın Nefesi (1959), Dan Ulduzu (1974), Ebedi Beşik (1978), Göz Hekimi (1980).
Sonsuz fəzalara şahin şığıdı,
Gördü ki, yer ondan çox aşağıdı.
Dolandı neçə yol ərzin belinə,
Ülkər sağ əlini çəkdi telinə.
O duydu, ulduzlu göylərdə də tək,
Yalqızlıq içində sıxılır ürək.
Səhər bir "şahin"də qalxdı yanına,
Xəfif bir istilik keçdi canına.
Düz üç gün, üç gecə beləcə onlar,
Dünyanın başına bir dolandılar.
İnsan nəfəsinin gücünə bir bax,
Göydə də insanı insan isidir...
Bulud göydən lal keçər,
Başdan min xəyal keçər.
Hicran yaxın gələndə
Könüldən vüsal keçər.
Ülkər gözlü şux nigar,
Sənə bircə sözüm var;
- Göydən ulduz axanda,
Alışaydım yaxanda.
Ömür axar bir sudur,
Sevgi şirin duyğudur.
İnsanları yaşadan
Saf əməl, saf arzudur.
Sənsiz dağ döşünə çıxdım bu səhər,
Ötdü qumru kimi gur şəlalələr.
De, niyə yalqızsan, sordu lalələr,
Qövr etdi niskilim, yadıma düşdün,
Nazəndə sevgilim, yadıma düşdün.
…
Gözlerim yoldadır, kulağım seste
Seni unutmaram, men son nefeste
Ey ceylan bakışlım, ey boyu beste
Ey taze tergünüm yadıma düştün
Nazende sevdiğim yadıma düştün