“Yolun düşerse kıyıya bir gün
ve maviliklerini enginin
seyre dalarsan,
dalgalara göğüs germiş olanları hatırla,
selamla, yüreğin sevgi dolu
çünkü onlar fırtınayla çarpıştılar eşit olmayan savaşta.
Turuncu deliliğin rengidir, demişti biri- van gogh muydu yoksa?- Güzellik dehşetin ta kendisidir. Onun tarafından yenip tüketilmeyi, bizi arındıracak o ateşin içinde saklanmayı isteriz…