"Okuldaki çocukların mutluluğu bulmasını istiyorum. Havai fişek gösterisi izler gibi anlık bir mutluluğu değil, hayattaki amaç ve anlamın doyurucu sevincini bulmalarını istiyorum. İleride bir gün değil; tam da şimdi çocukken."
Tam da tüm okulların kapısına asılması gereken bir yazı değil mi?
Bir okul düşünün bu okulu çocuklar yönetiyor. Aslında bu bir demokratik okul. Müfredat yok, ev ödevi yok, sınav yok ve buradan mezun olanlar çok iyi üniversite ve kolejlerde eğitimlerine devam ediyorlar. Peki bu nasıl mümkün?
Öğrenciler demokraside, demokratik toplumda yer alıyor. Okulun kuralları var. Herkes bu kurallara uymakla yükümlü. Uymayanları da genellikle çocuklar şikayet ederek komiteye taşıyorlar. İçsel bir öğrenme mevcut. Çocuklar ders ortamını oluşturuyor, çocuklar bir kulüp kuruyor ya da çocuklar kendini denemek için sınav talep ediyor veyahut çocuklar ev ödevini kendileri istiyor. Ülkemizde uygulanabilir mi? Tartışılır. Bana farklı bir bakış açısı kattı.
