Jonathan Crary kitaplarını, Jonathan Crary sözleri ve alıntılarını, Jonathan Crary yazarlarını, Jonathan Crary yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Psikotrop ilaç kullanımı ile iletisim cihazlarının arasindaki pek çok bağlantıdan bir tanesi, her ikisinin de toplumsal itaat biçimleri üretmesidir. Ancak sadece uysallığı ve sakinleşmeyi vurgulamak, bu iki ürün kategorisi pazarını destekleyen diğer eylemlilik ve girişimcilik fantezilerini atlamak olur. Örnegin, yetişkinleri yaygın biçimde dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozukluğu (ADHD) ilaçlarını kullanmaya sevk eden çoğunlukla kişinin iş yerindeki performansını ve rekabetçiliğini artırma ümididir-
ve daha acımasızı, metamfetamin bağımlılığı çoğunlukla performans ve kendini yüceltme konusundaki tahrip edici kuruntularla ilişkilendirilir.
Söz konusu pazarların küresel ölçekte olması ve büyük nüfusların tutarlı ya da tahmin edilebilir davranışlarına dayanması, kaçınılmaz bir sonuç olarak yaygın bir aynılığı doğurmuştur. Bu sonuca, kitle toplumu kuramlarının eskiden ileri sürdüğü gibi, benzer bireyler üretme yoluyla değil, farklılıkları azaltma veya bertaraf etme, çoğu çağdaş kurumsal bağlamda etkin ya da başarılı biçimde işleyen davranış yelpazesini daraltma yoluyla erişilir.
-Jonathan Crary, 7/24 Geç Kapitalizm ve Uykuların Sonu, Metis Yayınları, syf: 61
“Uyku geriye kalan tek bariyer, kapitalizmin saf dışı bırakamadığı tek dayanıklı "doğal koşul".
-Jonathan Crary, 7/24 Geç Kapitalizm ve Uykuların Sonu, Metis Yayınları, syf: 78
eski kitaplar ve eski binaların mirası dışında kültürde ya da doğada, modern endüstrinin araç ve çıkarları doğrultusunda dönüştürülmemiş ya da kirletilmemiş hiçbir şey kalmamıştır.
Sayfa 77 - guy debord, comments on the society of the spectacle
doğrudan bir zorlamanın olmadığı durumda bile, bize yapmamız söylenen şeyi yapmayı tercih ediyoruz; bedenlerimizin, fikirlerimizin, eğlencemizin yönetilmesine ve bütün hayali ihtiyaçlarımızın bize dışarıdan dayatılmasına izin veriyoruz.
levinas için uykusuzluk hastalığı daima kendi içine gömülmek ile kendine iyice yabancılaşmak arasında gidip gelir; başkasıyla alakadar olmayı dışlamaz ama onun mevcudiyeti için bir alan hakkında net bir şey de söylemez. insanca yaşamanın neredeyse imkansızlığıyla yüz yüze geldiğimiz yer burasıdır. zira uykusuzluğu, acıya neredeyse dayanılmaz ilgisi ve bunun dayattığı sınırsız sorumlulukla her türlü
ferahlıktan yoksun kalan bir uyanıklıktan ayrı tutmak gerekir.
hayatımızın sahte ihtiyaçlar batağından azade olarak, uykuda geçirdiğimiz büyük kısmı hâlâ insanın çağdaş kapitalizmin açgözlülüğüne yönelik en büyük tahkirlerinden biridir.
“Çevrimiçi karşılığı olmayan gerçek hayat faaliyetleri körelmeye başlıyor ya da artık önemsizleşiyor.
Enformasyon ya da görüntülerin sınırsız biçimde ulaşılabilir olmasının, her tür insan ölçekli iletişimi ya da fikirlerin keşfini gölgede bırakması ya da hükümsüz kılması bir olgu artık.”
-Jonathan Crary, 7/24 Geç Kapitalizm ve Uykuların Sonu, Metis Yayınları, syf: 64