eşeğini plansız dahi olsa bulamadığından allah'ın sevindirdiği kul da olamazmış.
kimse çıktığı eve benzemezmiş. "insan yaşadığı yere benzer" şair sözü imiş, bizde insan yaşadığı yeri kendine benzetirmiş.
bilmek, bilmeyenin ne bilmediğini bilmek orayı maden gibi işletmekmiş.
Okur Takip Önerileri
şimdiki papazlarla bizim imamları yan yana oturtup konuştursan maç falan konuşur, kurtuluş'taki kokoreççiden bahsederlermiş. bunu da olgunluktan, barışseverlikten sayarlar, öyle gösterirlermiş. dişe diş gelecek bir şeyi olmayana barış imdat edermiş.
Sayfa 103
Bir kitabı okumayı düşünüyor
büyüdüğümü fark ediyordum ama büyümüş halimi ne yapacağımı bilemiyordum. etrafımda duyduğum sözlere, hayata verilen çeki düzene bir mana veremiyordum.
birisi gelse karnımın üstüne bıçakla adını yazsa ses etmeyecek, burnumu kesip boynuma assa öyle gezecek gibiydim.
yakınlık duyduğum insan bana uzaklık hissediyor, çiğ tadımdan kaçacak yer arıyordu. benim yerlere serili, perişan ya da durgun hallerini görüp biraz yanında sessizce olsun oturmak istediğim insanlara yanaşabilme ihtimalim bu yüzden hiç yoktu.
Sayfa 83
benim yokluğum aranıp da keşfedilmiş bir yokluk değildi, varlığım tespit edilmiş bir varlık değildi. ben öyle duyuyordum ki varlığım yokluğumun ispatına yarayacaktı da, beni inceleyip "var gibi ama yok" denecekti.
Sayfa 81
soruları öğrendim cevabını şairden:
bilmem
bilmem
bilmem.
herkes aldığı yara ile işittiği ve söylediği ile başkalaşmıştı.
Sayfa 47
yedi güzel adam insanın ağzında avokado tadı bırakıyor; herkesin faydalı olduğunu söylediği ama yerken yavan ve tadsız tuzsuz bir şey.
ya, peygamberliğin de zamanı var, öyle firavunun yılana çevirdiği asa ile cebelleşirsin de bütün bir geçmişin ve kainatın, harun'un diline, davud'un sesine, eyüp'ün kabuklarına, yakup'un gözyaşlarının içine baka baka "kime göre?" diyen devir canlısına ne diyebilirsin?
Sayfa 14
peygamberliğin bittiği yerde ne başlar? hiçbir şeyin yetmediği insana kitap yeter mi?
Sayfa 14