"1600'e gelindiğinde Osmanlı İmparatorlugu'nda eşkıyalık yaygın bir olgu haline gelmişti. Başıboş köylüler, asi suhteler, resmi maiyetlerin başına buyruk mensupları ile muhalif ya da itaatsiz askerler, eşkıyalığı sürekli besleyen sonsuz bir kaynak gibiydiler."