En Eski Katsuki Sekida Sözleri ve Alıntıları
En Eski Katsuki Sekida sözleri ve alıntılarını, en eski Katsuki Sekida kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güzellik duygumuzun temelinde çoğu zaman eşyanın trajik yanına dair olan sezgimiz yatar, özellikle de o duygu, yaşamımızdaki bir felaketin engellediği bir sevginin dışa vurumu ise.
Bırakın, her şey olduğu gibi kalsın; bırakın olaylar aksın gitsin. Olan olmuştur, giden gitmiştir. Ne zaman durup olayları berrak bir kafayla değerlendirmeye başlasanız ortalık bulanıyor. “Hiçbir yerde sabit kalmadan, bırak zihnin işlesin.”
İyilik de, kötülük de,
Günah da, sevap da,
Hepsi boş;
Hiçbir şeyde karar kılma.
Kökü yiten bilinç suda bir dal parçası gibi başıboş yüzdüğünü fark edecektir. Fırlatılmışlık durumu işte bu köksüzlükten kaynaklanır. Bilinç ancak uyanıp da köküne sıkıca sarıldığı zaman kendi başına ayakta durabilir.
İç basınç kördür. Çoğu zaman hata yapar. Ancak, kendini görecek bir göz edindiğinde yanlışlarını düzeltecek yeteneğe sahip olur.
Zen, varlığı olduğu gibi alır, onu bir araç olarak görmez: dağ dağdır, ırmak da ırmak; gül, gül olarak, yaban otunun çiçeği yaban otunun çiçeği olarak, çirkin ördek yavrusu da çirkin ördek yavrusu olarak güzeldir. Çirkin bir ördek yavrusundaki varoluşu anladığınız vakit o çirkinliğin hayret verici biçimde, aydınlık bir güzelliğe dönüştüğünü görürsünüz.
Çoğumuz alışılmış bilinç tarzına sahibiz. Merkeziyetsizleşme zor rastlanan bir durum; çoğumuz bütünüyle kendi benliklerimizi merkeze alıyor, başkalarını ve dünyadaki her şeyi, Heidegger’in deyişiyle, “araçsal bağlamda” kullanıyoruz.
Karmakarışık aldatıcı düşünceden şunlar türer:
1- kişinin kendisiyle başkaları arasındaki karşıtlıklar dünyası,
2- değişmeyen ve yok olmayan bir benliğe duyulan şiddetli istek, 3- doygun bir varoluş için beyhude arayış,
4- benliğin kökünün boşuna aranması,
5- yaşamın kafa karıştırıcı, anlaşılmaz, yabancı, hatta korkunç olduğu duygusu
6-karamsarlık ve tüm benliği saran (Heidegger’in sevdiği bir sözcüğü kullanmak gerekirse) “fırlatılmışlık” duygusu: huzursuzluk ve hoşnutsuzluk.
Yaşamın anlamını sormak yaşamın amacını soruşturmak demektir. Ama bir düşünün, güneş bir amaçla mı doğar? Bebek bir amaçla mı dünyaya gelir. Varoluş yalnızca var olur. Onun başka türlü olması düşünülemez. Yaşam, yaşam içindir; sanat da sanat, sevgi de sevgi için. Anne bebeğini sever, çünkü onu seviyordur.
Neye benzerse benzesin, çevresel etkenler yalnızca bize
eşlik eder. Biz, bizi saran çevreden bağımsız olarak zihni gerçekten özgürleştirebiliriz.