En Eski Kim Mehmeti Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kim Mehmeti sözleri ve alıntılarını, en eski Kim Mehmeti kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yani aslında o da diğer bahtı karalar gibiydi. Mutlu olanlardan, kimseye benzemek istemeyenlerden, en sonunda başkaları mutluluklarını almasın diye elindekilerin kıymetini bilmeyecek noktaya gelene kadar mutluluğun bir tek kendilerine uğramasını isteyen insanlardan farklı olarak, başkalarının talihsizliklerinin kendi kötü talihlerini yenme cesareti veren, dünyadaki tek bahtı kara insanların kendileri olmadığını düşünüp ayakta kalmaya çalışanlar gibiydi.
Sayfa 21 - Ketebe, 2018Kitabı okudu
Şunu unutma, bu dünyada kimin dilenci kimin zengin olduğunu belirleyen şey uzattığın el değildir, cebini nasıl doldurduğundur.
Sayfa 43 - Ketebe, 2018Kitabı okudu
Biz hep aynı şeyleri yaşarız ama farklı yerlerde ve farklı zamanlarda
Sayfa 68Kitabı okudu
Hiç bir hayat yolu kendini kandırmak kadar boş değil
Sayfa 69Kitabı okudu
Biz başkalarından kurtulduğumuz anda tekrar kendi kendimizi köleleştiriyorduk.
Bu insanları doğdukları topraklardan göndermeye kimsenin gücü yetmezdi ama biz insanlar kendimizden kaçıyorduk!
Sayfa 76 - KetebeKitabı okudu
"Hükümeti sevmeye bizi iten bir şey var, ama devleti değil, bizim için devletin yıkılışı hükümetin çöküşünden daha kolay!"
Sayfa 36Kitabı okudu
Fazile, tüm geleceğinin o erken çocukluktaki cıvıl cıvıl ve tertemiz hayatı bir kez daha yaşama isteği olacağını da bilmiyordu. O da diğer birçok insan gibi, çocukluktan sonraki hayatın başakların arasında uyuyakaldıktan sonra çöken gece gibi olduğunu öğrenmişti. Artık hayat sadece gerekli zamanlarda başkalarının istekleri doğrultusunda onların istediği gibi olmaktı.
Sayfa 76Kitabı okudu
Geçmişin saçmalıklarına bakmaktan yoruldum, bugünün yalnızlığından da sıkıldım!
Sayfa 125Kitabı okudu
...her şeye rağmen yaşamaktan yorulmuş hissetmiyordu kendisini ama yaşamak için beklemek onu yoruyordu.
Ölüm ve doğum, bu yeryüzünün göbeğinde olan ikiz kardeştirler!
Hikaye
Üsküp şehrinde, sosyalist devletin buradaki Müslümanların sünnet olmasını yasakladığı zamanlarla ilgili çok hikâye anlatılıyordu. Bütün bu hikâyeler arasında gerdek gecesinden önce kendisini sünnet eden Sefo ile ilgili olan hikâye de vardı. Sonra günler boyunca Sefa yatak odasından çıkmamıştı. Bu ailesini üzse de gelinleri onlara bu durumun herhangi bir büyü ile ya da oğullarının yetersizliği ile ilgili olmadığını, geçici bir durum olduğunu ve onların endişelenmemesi gerektiğini söylemişti. Yine de Sefa dedikodu olmaması için yarası iyileşmeden gerdeğe girmişti. Bu yüzden yarası çok kanamıştı ve oradaki kanın kendisinden mi karısından mı geldiğini bilmiyordu. Bu ikilem onu o kadar rahatsız etmişti ki günlerce karısının göğsüne kafasını yaslayarak iç çekmişti. Kadın bir gece kocasının neden dertli olduğunu anladığında yataktan kalkmış, giyinmiş, eşyalarını almış ve onu terk etmişti. Terk etmeden önce de "Bir adam şüphe ederse çocuk gibi ağlamaz onun yerine ya şüphesini yok eder ya da gelir vurur. Benim temizliğime dair duyduğun şüpheyle ben başa çıkamam ve yaşayamam! " Bu sözleri duyduğunu Sefa nasıl bir hata yaptığının farkına varmıştı. Günlerce ona geri dönmesi için yalvarmıştı ama o kabul etmemişti. Birkaç gün sonra, Sefo'yu duvarlarından aşağıya atlayıp kendini öldürdüğü Üsküp Kalesi'nin dibinde bulmuşlardı. Kendini öldüren Sefo'nun düştüğü yerde kan yoktu sadece bir daha asla evlenmeyen karısının getirip bıraktığı birkaç çiçek vardı. O zamanlardan beri Üsküp'ün genç kızları kalenin yanındaki bu yere sık sık gider ve çiçek buketleri bırakırlar.