En Yeni Laszlo Krasznahorkai Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Laszlo Krasznahorkai sözleri ve alıntılarını, en yeni Laszlo Krasznahorkai kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öyle sanıyorum ki, ondan sonra hiçbir şey yok. Sadece büyük bir karanlık, ışıklar sönüyor, sonra o karanlık da sönüyor.
Bazen durmak ve her şeyi bırakmak istiyorum, öylesine. Çünkü içimde bir şey kopuyor, yoruluyorum.
“Durmaksızın dönüp duran dünyada insanlığın bin yıllardır kendisini bir türlü bulamamasına şaşmamak lazım; ne de olsa hayatta kalma mücadelesi tüm vaktimizi alıyor.”
Sayfa 127Kitabı okuyor
Artık biliyordu ki "ne Tanrı, ne de cehennem" vardı ve gerçekte var olanların ötesinde bir şeye referans verilemeyeceğini, verilse bile bunun iyiliğin değil, ancak kötülüğün açıklaması olabileceğini, bu nedenle de "ne kötülüğün ne de iyiliğin var olabileceği"ni, dünyayı idare edenin bambaşka bir kanun, güçlünün kanunu olduğunu ve "güçlü olanın ötesinde, o an artık başka bir şeyin geçerli olamayacağı"nı da gayet iyi anlamıştı.
Sayfa 270 - Can YayınlarıKitabı okudu
... çatıların arasından gözucuyla yakalayabildiğim ufka baktığımda, sadece gizemleriyle birlikte dünyanın değil, aynı zamanda kendimin de, tüm otuz yılımın kaybolduğunu, neyi düşünürsem düşüneyim, başımı ne tarafa çevirirsem çevireyim, gözümle gördüklerimin dışında geriye hiçbir şey kalmadığını, her şeyin gerçek şekline büründüğünü, her şeyin "sinemada ışıkları açtıkları zamanki" gibi göründüğünü anlatacaktı.
Sayfa 269 - Can YayınlarıKitabı okudu
... artık hiçbir yol hiçbir yere yönelmediği gibi, eve giden patika da artık yönünü yitirmiş, bir zamanlar havalarda gezen sakini için artık her aralık, her açıklık, her kapı kapanmış, bu da "dünyaya açılan inanılmaz derecede gerçek girişler"in nekahat dönemindeki benlik için daha da görünür olmasına neden olmuştu.
Sayfa 266 - Can YayınlarıKitabı okudu
... ancak dünyanın sonu gelse de, aslında o sonun hiçbir yerde bulunmadığını, orta noktasının da olmadığını, bizim kalbi atan milyarların arasında sadece var olduğumuzu ve yol gösterici reflekslerimizle sadece bütüne katkı sağladığımızı gördü...
Sayfa 222 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yıkıntının içinde inşa var, hayal kırıklığı ve yalan, buzdaki hava gibi, öyle. İnşada her şey yarım. Yıkıntı inşa etmenin her çeşidini kapsar: yalanlar ve boş kibir buzun içindeki oksijen gibidir. İnşa etmek yarımdır, yıkım bütündür.
Sayfa 193 - Can YayınlarıKitabı okudu
...son bir defa, "aklın tonluk ağırlığı"yla onu ilk başladığı yere, eve ulaşan adımlarının daha önce hiç tatmadığı hafifliğine döndürmek üzere sona erdi...
Sayfa 230 - CanKitabı okuyacak
Kendimi, akıldan vazgeçmiş olmanın tarifsiz mutluluğuna odaklanmaya adıyorum.
Sayfa 226 - CanKitabı okuyacak
Eszter Bey'in kesinleşen kanısına göre, dünya "sadece acı manevralardan oluşan umarsız bir güç" olduğundan, birbiriyle uyumsuz meseleleri de uzlaşmaz bir halde bulunuyor, gürültü, patırtı ve gevezeliğin kakofonisinde, mücadelenin yanlış zamanda çalan çanlarıyla uyanıyorduk. Ancak kendisinin "dünyevi varlıktaki insan yoldaşları", yani ısıtması imkânsız cereyanlı barakaya düşmüş olanların aksine, varsayılan uzak bir hoşluktan zoraki mahrum bırakılmasını bir türlü kabullenemeyerek, beklentinin hiç sönmeyen aleviyle kavrulup, ne olduğunu bilmeden bir şeyler bekliyor, her şey aksini söylese de bir şeyler umuyor, aynı zamanda da bir şeyler beklemesinin ya da ummasının nafile olduğuna günbegün daha da emin oluyordu. İnanç, diye düşündü Eszter Bey, aslında kendi aptallığını irdelerken, aslında bir şeye inanmak değil, bunların böyle olmadığına inanmaktı ve müzik de, daha iyi olan benliğimizi ya da daha iyi bir dünyayı tanımanın aracı değil, kurtarılması mümkün olmayan benliğimizi ve acınası bir dünyayı gizlemenin ve hatta ortadan yok etmenin çılgınca bir yöntemiydi: İyileştirmeyen bir tedavi, uyuşturucu bir uyku ilacıydı.
Sayfa 141 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bu devirde duyguları olan birinin mutlu olması mümkün mü?
...yaşadığımız her anın, dönmekte olan Dünya'nın gündoğumları ve geceleri, dalgalanan kışları ve yazları boyunca, gezegenler ve yıldızlar arasında bir geçit töreni olduğunu da sonunda kavrayacaktı.
Sayfa 118 - Can YayınlarıKitabı okudu