İzmir Hayaletleri kitabının yorumuyla sizlerleyim. Birinci Dünya Savaşı sırasında İzmir de yaşanan olaylar anlatılmaktadır. Akıcı dili ve anlatımıyla tarihin tozlu sayfalarında yolculuğa çıkarıyor.
Jakob, Birinci Dünya Savaşı sırasında Osmanlı Devleti için savaşmaya Şam'a gönderilir ve bir daha da geri dönmez. İzmir'in orta halli mahallesi Aya Katerina'da yaşayan ailesi Jakob'a ne olduğunu tam olarak öğrenemez.
Niko, önce annesini daha sonra da babasını kaybetti. Ressam olan halası Elena ona bakıp büyütmektedir. İzmir'in Yunanlılar tarafından işgal edileceği söylentileriyle halk endişe içinde yaşamaktadır. Megola İdea'dan bahsedilmektedir. Kesinlikle okunmanızı tavsiye ederim dostlarım. Kitapla kalın dostlar
Öncelikle bu değerli eseri bizlere kazandıran Loren Edizel ve değerli çevirmen Roza Hakmen'e teşekkürler.
Birinci Dünya Savaşı zamanı İzmir'de yaşam, toplum, insani ilişkiler çok iyi anlatılmış. Kitabın dili akıcı ve olay örgüsü güzel. Betimlemeler az ve öz yapılmış, her okuduğunuzda gözünüzde eski Rum mahallelerini hayal edebiliyorsunuz. Piyasadaki çoğu taraflı eserlere nispeten bu kitap tarafsız bir içerik barındırıyor. Mustafa Kemal Atatürk'ün devrimleri hakkında da bilgi alabileceğiniz bazı küçük paragraflar mevcut. Okuyana gurur veriyor. Sonu mutlu son sevenler için değil. Kitap okunmaya değer.
Hayat bir masaldan, hikayeden başka bir şey değil"derdi amcası her günün sonunda, çocukluğunda . Hikaye ne peki? Unutulmuş yerlere geri dönme vaadi sadece. Amcası çoktan gitti; şimdi de büyük Hiçliğin rıhtımında, gemisinin gelip onu almasını bekleme sırası onda. İnsan kendine nasıl veda eder.
1922 yılı İzmir malum dönem, Osmanlı'nın
Kitap 1. Dünya Savaşı sonrası İzmir'de geçiyor. Unuttuğumuz ya da hiç öğrenme fırsatı bulamadığımız enternasyonalizmi çok güzel anlatan bir eser var karşımızda. Kesinlikle bir Elif Şafak kitapları gibi taraf tutarak yazılmamış ve acıtasyon içermiyor. İçinde sadece gerçekler var. Savaşın kirli yüzüne karşılık Symirna'nın kardeş halkı var. Sonunda eğer mutlu son bekliyorsanız bu kitap size göre değil diyebilirim. Lakin sırf içindeki ufak ama güzel anekdotlar ve bir iki güzel sürpriz için bile defalarca okunması gereken bir eser. Teşekkürler İzmir, teşekkürler Loren Edizel.
