Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Lyubomir Levçev

Lyubomir LevçevKurşun Asker yazarı
Yazar
7.0/10
1 Kişi
10
Okunma
4
Beğeni
1.003
Görüntülenme

Hakkında

27 Nisan 1935'te Bulgaristan'ın Troyan kentinde doğdu. Sofya Üniversitesi Felsefe-Tarih Fakültesi'nde okudu. 1975-1989 yılları arsında Bulgaristan Kültür Bakanlığı'nın ve Bulgar Yazarlar Birliği'nin değişik bölümlerinde yöneticilik yaptı. Günümüz Bulgar şiirinin en çok okunan şairleri arasındadır. Sayısı 60'a yakın şiir kitapları 36 ülkede yayımlanmış, onlarca dile çevrilmiştir. Lyubomir Levçev merkezi Paris'te bulunan Avrupa Bilim Sanat ve Kültür Akademisi ve Lüksemburg-Avrupa Şiir Akademisi üyesidir. Amerika'da Yale Üniversitesi'nden araştırma bursu almış, şiir çalışmaları yönetmiştir. Fransız Akademisi'nce kendisine Altın Şiir Nişanı ve "Şiir Şövalyesi" unvanı verilmiştir (1985). Lyubomir Levçev çok sayıda ulusal edebiyat ödülünün sahibidir. Layık görüldüğü onlarca uluslararası ödülden bazılarını ise şöyle sıralayabiliriz: - Altın Nişan 'El Kuveyt' (1982). - Venezuella Yazarlar Birliği'nin Madalyası (1985). - 'Mate Zalka' ve 'Boris Polevoy' ödülleri (1986). - Puşkin Enstitüsü'nün Büyük Ödülü (1989). - Sorbonne Üniversitesi'nce verilen Büyük Ödülü (1989). - 'Fernando Rielo' Dünya Mistik Şiir Ödülü (1993). - 2010-Uluslararası Struga Şiir Akşamları Altın Çelenk Ödülü, 2010. 'Onun şiiri, çağdaş yaşamın günlük yansımalarını üstüne kuruludur. Ama bu yansımalar, en sıradan ayrıntıları olduğu kadar, en köklü sorunları, en büyük davaları da içermektedir. Öyle ki, bu şiirin geçmişten günümüze, en özgül koşullardan en kapsamlı atılımlara uzanan bağlantıları, çağdaş yaşamın ve çağdaş insanın sınırlarını sürekli genişletmiş bulunmaktadır.' Kemal Özer
Tam adı:
Lubomir Levçev
Unvan:
Şair, yönetici, akademi üyesi
Doğum:
Troyan, Bulgaristan, 27 Nisan 1935
Ölüm:
Sofya, Bulgaristan, 25 Eylül 2019

Okurlar

4 okur beğendi.
10 okur okudu.
3 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Evet! Tükendik! En sert içkisi neyse o günlerin onunla anılır oldu adımız. Belki de yıldızlarımız artık yudumlamak istemiyor bizi.
Sorumluluk duygusuyla uğraşıp duruyoruz şimdi biz, yüreklerimiz paramparça sevgiden, yine öyle hazır atılmaya doludizgin yine öyle acımasız sürdürüyoruz gençlik yasasını.
Reklam
Alay ediyor sanki anılar insanla. Kaçınılmaz bir şey belki de bu.
Upuzun bir yarasın şimdi benim canevimin kıyısında.
ruhumun büründüğü gömlek senin armağanın son zırhın..

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
Henüz kayıt yok