M. Metin Adıgüzel Sözleri ve Alıntıları
M. Metin Adıgüzel sözleri ve alıntılarını, M. Metin Adıgüzel kitap alıntılarını, M. Metin Adıgüzel en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Benden çok bahsettik, sen nasılsın Konfüçyüs :D
Hoşsohbet, neşeli, onurlu, başkalarına saygı gösteren ve karşılığında saygı bekleyen, geleneklere bağlı, törenleri önemseyen bir şahsiyettir. Eleştirilerin-de akılcıdır, alçakgönüllü ve özgüvene sahiptir, bilme-diği şeylere biliyorum demez. Eğlenceyi sever ancak sınırsız eğlenceyi ve zamanın boşa harcanmasını da zararlı bulur. İyilik yapmayı, güvenilir olmayı, dürüst olmayı, terbiyeli olmayı ve tedbirli davranmayı beş büyük fazilet olarak sayar.
Buda tanrılar ile insanlar arasındaki aracıları reddetmiş, insanın kendi iç kuvvetine dönmesini öğütlemiştir.
Konfüçyüs bozulan toplumu Li öğretisi ile düzelte-bileceği kanaatindedir. Li öğretisi 5 maddeli bir öğreti olup üste karşı itaati gerekli bulur, kültürü önemser, doğru sözlü olunmasını ister.
1) Çocuk babasına itaat edecek.
2) Küçük kardeş büyük kardeşe itaat edecek.
3) Kadın kocasına itaat edecek.
4) Yönetilenler yönetenlere itaat edecek.
5) Halk yöneticiye itaat edecek.
Pythagoras’a göre insan küçük bir evren olup; akıl, hareket etme, büyüme ve çoğalma kudretine sahiptir. İnsanlar ölür ama ruh ölümsüzdür ve sürekli hareket halindedir. Ruh göçü inancında olan Pythagorasçılara göre ruh bedenden bedene geçer. İnsanın ölümü ile ruhu karadaki, denizdeki ve havadaki canlıları dolaşır, sonra tekrar bir insan bedenine döner. Sonraki hayatların niteliği ilk hayatın niteliğine bağlıdır.
Zerdüşt öğretisinin zirai bir yapısı vardır, kanal açmak, köprü yapmak, tarla işi ile uğraşmak, ekinlere zarar veren şeyleri yok etmek büyük sevap içeren çalışmalardır. Zerdüştlük riyazî bir yaşam yerine çalışmayı teşvik eden bir öğretidir.
Izdırapları bitiren yol nirvanaya ulaştıran yoldur. Nirvanaya; doğru söz, doğru davranış, doğru geçim, doğru muhakeme, doğru murakabe, doğru anlayış, doğru düşünce ve doğru niyet ile ulaşılabilir. Lezzetlere karşı zaaflar insanı köleleştirir, lezzetler terk edilirse insanın hiçbir kaygısı kalmaz ve insan kendi istemediği sürece köleleştirilemez.
Toplumlar azınlık olan sömürenler yani efendiler ile çoğunluğu oluşturan sömürülenler yani kölelerden oluşurlar.
Tenasüh inancında hâlihazırda yaşadığın hayattaki durumuna göre bir sonraki hayatında ya cezalandırılırsın ya da mükâfatlandırılırsın. Ailenin tabi olduğu sınıf seni de mahkûm eder. Dolayısıyla suçluluk ya da mükâfat doğum ile başlar. Yaşadığın sürece tabi olduğun sınıfı değiştiremezsin, sınıfının değişmesi için ölmen lazım.
Tenasüh (reenkarnasyon)
Egemenler, din adamları, kanaat önderleri gibi köleliği tetikleyici etkenlerin kutuplara çekilmeyi teşvik ettiklerine çok sık rastlanır. Sebebi nedir bilemiyorum ama günümüz insanı kutuplarda kendini daha iyi tanımlayabildiğini sanmaktadır. Oysa kendisi gibi olmayan insanlara yaşama hakkı tanımamak üzerinden var olmaya çalışmak, var oluşu anlayamamış insanın yapabileceği şeydir.
Hayır ve şer ilminden habersizlik Batı’nın her iki değeri birbirine karıştırmasına yol açmıştır. Örneğin Batı’ya göre gelişmemiş toplumlara saldırmak, onları toplayıp hapishanelerde işkence yapmak, tecavüz etmek bu toplumlar için birer hayırdır. Çünkü Batılı anlayışa göre ancak çatışma ile rasyonelleşme ve buna bağlı olarak gelişme sağlanabilir. Aynı şekilde bir toplumdaki zenginlerin o toplumdaki fakirlere zulmetmesi de Batı düşüncesince hayır olarak görülür. Peki, o halde şer nedir? Batı’ya göre şer Batı’ya karşı çıkan her şeydir.
Konfüçyüs’ün en büyük amacı erdemli bir toplum meydana getirebilecek nitelikli bireyler yetiştirmektir. Öğretisi bir dinden ziyade ahlaki sistemi andırır.
Aristo’ya göre insan toplumsal ve düşünen bir hayvandır, yani insan toplum içinde yaşamaya ihtiyaç duyar, toplumdan bağımsız olarak yaşamını sürdürmesi, türünü devam ettirmesi ve kendini savunması imkansızdır.
Sorgulama yapmayan zihinler körelirler. Soru sormasını bilmeyen zihin özgürleşemez. Özgür olmayan zihin hakikati bulamaz.
Düşünebilmek büyük bir hazinedir, ahmak toplumlarda ızdırabın da en büyüğüdür.
Aslında kapitalizm üretim yoğunluğuna değil tüketimdeki yoğunluğa dayanır. Yani kapitalizmi ayakta tutan üretim değil tüketimdir. Kapitalizm için ne kadar çok tüketim o kadar çok semirme demektir.