Pekala, küçük Yeşil'im, diyerek başladım söze, sabır
dolu bir ses tonu takınarak. Güzel bir gün geçirdin mi?
- Evet, diye cevap verdi Yeşil.
- Anastabotte sana iyi davrandı mı?
İkinci bir "Evet" gelip sessizliği deldi. Daha sonra, hiçbir
şey . . . Ta ki şu sözleri söyleyene kadar hiçbir şey:
- Hiç büyümemeyi ve cadı olmamayı çok isterdim.