GENÇKIZLAR
Acımızın ılık biçimisiniz sizler
o hafif pembeliğinizle
beslenen tatlı topraktan
geçip gidersiniz bizi ezen gülüşünüzle.
Göğün sınırına döner
ilk kanatlar, bahçelerin
hüzünlü durgunluğunu bular akşam çevreye
ve zaman, dilsiz, dolaşır güzelliğinize.
Boşuna oysa: Neden yakar ki okşayışınız derin
ve bilinmedik, ve gökyüzü
sınırsız dinlenir sizde
bir yaprak gibi, bengiliğinde.
Ve sıcak ellerinizde buram buram
süreksiz
tacı tutkularımızın bütünüyle, taşırken
her biriniz gençliğin acısını.