Yol hep yol.. Hayat bir yolculuk ve ben daha bu yolun başındayım. Bitimsiz sancılar telâşındayım. Gözlerim ufka dikili, yüreğim bir tarla, içinde hep ünlemler dikili..!
Olamaz.. Burası gönül yurdu, kalp ülkesi, güzellikler bahçesi değil miydi?
Öyleydi..
Pekii bu kanatan dikenleri kim dikti bu bahçeye. Dişlerinde kardeş eti çiğneyen bu ağızlar da nereden çıktı böyle...
İçin dışın murdar iken aşk neylesin seninle.
Gönlün gözün uyurken aşk neylesin seninle.
Aşıklara yoldaş olup sâdıklara yâr olmadın.
Ölmeden önce ölmedin aşk neylesin seni..
Yûnus Emre