“ Kitaplarımın arasındaki sayfalarda kaybolmasaydım yüzümdeki siyahlıkla baş etmem daha zordu. Bu oda, aynı zamanda dünyaya geldiğim karanlık kutu. Odanın bir köşesi var ki hiç aydınlık değil. Yaz günlerinde camın dibindeki sandalyeye oturup ciltli kitaplarımdan birini zevkle okurum. Bir defasında sevdiğim kitaplarımı rafta bulamadım. Kitabın üstüne toz biriktiğimden annem yerinden kaldırıp saklamış, bana geri vermedi. Günlerce suratıma bakmadı. Tozdan ve kirden dert yanıp durdu. Kimi günler odadaki kör noktaya vuran gün ışığı loş ortam yaratır ve duvara bir gölge yansıtır. Bunlar iyi hatıralar değil.”
Sayfa 61 - İthaki Yayınları