Mirzə İbrahimov sözleri ve alıntılarını, Mirzə İbrahimov kitap alıntılarını, Mirzə İbrahimov en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizdən soruşsalar ki, həyat nədir, nə cavab verə bilərik? Bəli, həyat nədir, insan ömrünün mənası nədir, nə üçün insan dünyaya gəlir və bir müddət sonra yox olur, ölüb gedir?...
Elə adamlar var ki, pisə rast gəlməyincə, onun əzablarını çəkməyincə yaxşının qədrini bilməzlər. Bunların içərisində pisin üzünü bircə dəfə görməklə bütün ömrü boyu bərk-bərk yaxşının ətəyindən tutanlar, ona qəlbən pərəstiş edənlər olur. Lakin elələri də olur ki, pisin pisliyini, yaxşının yaxşılığını çox tez unudur, gah bundan, gah ondan yapışaraq öz həyatını da, başqalarının həyatını da korlayıb durur.
Düşünürdü ki, həyat niyə bu qədər mürəkkəb və dolaşıqdır. Niyə zəhmət çəkənlər və istedad sahibləri ehtiyac içindədir, tənbəllər və qabiliyyətsizlər isə süd gölündə üzürlər?.. Niyə?!
Şöhrət həvəsi uzun müddət içərisində boğulub qalan adamların əlinə girəvə düşəndə üzlərini görmə, onlar yorulmaq bilməz, qeyri-adi bir cəldlik və qüvvə ilə ora-bura soxular, hər şeydən xəbər tutar, hər şeyə əl atar, hər kəsə bir üz göstərər. Şöhrət yolunda qabaqlarına çıxan maneələri aradan qaldırmaq üçün heç bir vasitədən çəkinməzlər. Belələrinin bütün diqqəti və fikri bircə şeydə olar: məqsədə çatım, vəssalam! Nə vasitə ilə məqsədə çatmağın onlar üçün heç bir fərqi yoxdur. Bu yolda namuslu və ya namussuz , doğru və ya yalan – bütün vasitələr qəbuldur: ancaq məqsədə çatmaq, ancaq istədiyini əldə etmək! Bu cür adamların həyat yolu, özünə kəfən toxuyan barama qurdlarının tor hörməsinə oxşayır: onun kimi müstəsna bir həvəs və səylə işləyər, hər dəqiqə ölümü yaxınlaşdırdıqlarını hiss etməz, yalnız toru hörər, həvəslə hörər, onu hörməkdən zövq alar, axırda bu torun içində boğulacaqlarını ağıllarına gətirməzlər.
- Bilirəm, deyəcəksən ki, məhəbbət təhsillə ölçülmür, çox oxumaqla sevgi daha saf və dərin olsaydı, məhz oxumuşlar arasında bu qədər ailə faciələri baş verməzdi. Bu doğrudur, ancaq, orası da var ki, Qaraş, elm insanım yalnız fikrini deyil, hisslərini də rəndələyir, əslində təmiz və həssas ürəyi olan bir adam elm oxuduqca nə qədər nəcib, nə qədər alicənab olur, zambaq gülü kimi getdikcə ətri artır. Onun məhəbbəti yalnız qanın coşqunluğunda doğmur, bütün ürəyi, bütün düşüncəsi ilə səni sevir. O cür sevginin ətri getdikcə artar, getdikcə şirin olar.
Biz, ölüm qapımızı döyən günə kimi də belə yaşayacağıq. Biz ölmək üçün yaşayırıq... Yaşamaq üçün ölən insanlardan xəbərsizik! Buna görə də cənazəmiz qəbrə çatmamış bizi unudacaqlar... səni də, məni də.
o adət arvadı gözəgörünməz bir çadra altında çürüdür. Bu çadraları dağıtmaq lazımdır, dədə. Bizim üçün ayıbdır ki, evimizə qonaq gələ, arvadlarımızı süfrəmizin başında görməyə. Yoldaşımız kimi deyən-gülən yox, qul kimi ocaqların, mətbəxlərin dalında tər tökən görə. Ayıbdır, dədə! Nə qədər ki, biz arvadlara belə baxırıq, hələ çox utanıb qızarmalı olacağıq.