En sevdiğim yazarlardan biri Yusuf Atılgan... ️
Tedirgin bir yazar olarak tanımlanmış....
Hayatıyla ilgili o kadar çok detay edindim ki bunun için çok mutluyum.
Misal; en sevdiklerimden bir diğeri Ahmet Hamdi Tanpınar ve Halide Edib Adıvar öğrencisi olduğunu öğrenmek gibi.
Ama bir yanıyla da çok üzgünüm. “Aylak Adam” gibi çok değerli bir eseri Türk edebiyatına kazandıran yazar küstürülmüş, yazmamış bilinçli bir şekilde ve en acısı yazıp bitirdiği romanın (Eşek Sırtındaki Saksağan) son cümlesini yazıp tamamladığı gün sobaya atıp yakması.
Buna neden olan edebiyat çevresi mi dersiniz sistem mi dersiniz yoksa insanlık mı dersiniz bilemiyorum ama ben hepsine kızgınım hepsine...
Bu kadar değerli bir yazarın bize kalan az sayıdaki eserinin sebebi onlar. Dünyaları yazıp önümüze, biz edebiyat severlere sunmasına engel olunmuş neticede.
Türk edebiyatı için bir kayıp...
Biraz ayrık dur, uzak kal, az-öz insan barındır hayatında hemen yaftalanırsın zaten “normal değil buu!” diye. Yusuf Atılgan’da bunu yaşamış işte... Halbuki beşeriyet olma özelliği hepimiz çeşit çeşit... Zenginliktir bu görebilen gözlere... O kadar azız ki... Sevdiğim yazarlarla ortak özelliklerim çıktığı/arttığı zaman o kadar mutlu oluyorum ki... :))
Ve bu mutluluğu tarif edemem gösteririm ancak.
Ahhh ahhh... Keşke bir yerlerden yazdığın ama basılmayan yazılarının müsveddeleri çıksa da deli gibi okusak be sevgili yazar.
Geçirdiği beyin ameliyatı, fıtık ameliyatı ve 1989’da yaşadığı kalp krizi nedeniyle hayattan ayrılmıştır sevgili yazar.
Huzur içinde uyuyunuz, Allah’tan rahmet dileklerimle...
