Bir günü mü uğurladık uzak tepelerin ardına,
Yoksa bir gün daha mı yaklaştık sona?
Şimdi, deniz erguvan rengi
Günün son ışıkları erirken ufukta
Bir dilek tutmalısın tam gün batarken Can
Belli mi olur?
Ya kabul olursa? ...
Bir at bile kırk yıl koşarmış derler.
Ben koşmaya başlayalı elli yılı da geçti,
Artık nasıl eskimeyeyim, dedin.
Kabullenmiştin..
Kadersizim, çilelim, gülmezim.
Bizler içindi tüm çektiklerin; bilmez miyim?
Dertlerini içine gömdün de belli etmedin.
Yaklaşık kırk gece nefesini dinledim,
Her yeni güne yeni bir umutla girdim.
Bir şubat ayazıydı