Ressam, konuşma, resim yap" serzenişinden sakınmak için, büyük ölçüde kendimi bir sanat yapıtının gelişmesi sırasında bilinçaltında gerçekleşen yaratıcı sürecin öğelerine biraz ışık tutmak ile kısıtlayacağım. Bana göre bir ressamın sözcükleri kullanmasının gerçek nedeni, bilinçli olarak yarattığı biçimsel öğelerinin içerik üzerindeki etkisini hafifletmek ve bu etkiye yeni bir ·açıdan yaklaşılmasını sağlamak olmalıdır.
Kibirli sanatçı, koyulduğu yolu sonuna kadar yürümeyen sanatçıdır. Ama seçkin sanatçılar, temel yasanın bütün evrimi beslediği o gizli temelin yakınlarına dek sokulan sanatçılardır.
Ara sıra, gerçekten çok kapsamlı bir çalışma düşlüyorum: esasları, unsuru, anlamı, üslubu içine alan bir çalışma.
Bu, korkarım bir düş olarak kalacak. Ama şimdi bile, bu imkânı ara sıra hatırlamak iyi oluyor.
Hiçbir şey aceleye gelmez. Olgunlaşmalı. Kendi kendisine olgunlaşmalı. Eğer gün olur da bu çalışmaya da sıra gelirse -oh ne ala!
Onu aramaya devam etmeliyiz. Parçalarını bulduk. Ama bütünü değil! Hâlâ nihaî güçten yoksunuz; çünkü:
Halk bizimle değil.
Ama biz bir halk arıyoruz. Orada Bauhaus'ta başladık.
Orada, hepimizin neyimiz varsa kendisine verdiğimiz bir cemaat'le başladık.
Daha fazlası elimizden gelmez.