Hakkında
(1887-1976) Fransız şair, romancı, eliştirmen ve çevirmen. Yazarlığının ilk yıllarında Abbaye topluluğunun etkisinde kaldı. Bir süre Bandeaux d'or gazetesini çıkardı. Les Muses romaines et florentines (1910; Roma ve Floransa Musaları), Présences (1912; Duruşlar) ve Parler (1913; Konuşmak) adlı şiir kitaplarında simgeciliğin etkisi görülür. Hastalığı nedeniyle askere alınmadığı I. Dünya Savaşı'nda İsviçre'deki hastanelerde gönüllü olarak çalıştı ve barışçı şiirler yazdı. Vous étes des hommes (1915; Siz Erkeksiniz) ve Danse des morts (1917; Ölüler Dansı) bu dönem yapıtları arasındadır. Jouve 1920'li yılların başlarında yeni hayat'ının başlangıcı olarak betimlediği tinsel ve düşünsel bir bunalım yaşadı. 1924'de Katolik oldu. 1925'ten önce yazdığı tüm yapıtları reddetti. Freud'un öğretilerinden ve yeni benimsediği dinsel eğiliminden esinlenerek, tinsel kendinden geçiş ile bedensel itkiler arasında bulunduğunu düşündüğü çözümsüz çatışmayı iletebilecek bir şiir dili geliştirmeye çalıştı. Les Mystérieuses Noces (1925; Gizemli Düğünler), Nouvelles Noces (1926; Yeni Düğünler) ve Sueur de Sang (1935; Kanın Teri) gibi şiir kitaplarında tinsellik ve erotizm iç içedir. Aynı özellik Paulina 1880 (1925), Le Monde désert (1927; Terk Edilmiş Dünya), Hécaté (1928) ve La Scène capitale (1935; Can Alıcı Sahne) gibi düzyazı yapıtlarında da görülür.
Jouve 1938'de yayınladığı Kyrie adlı yapıtının ardından II. Dünya Savaşı yıllarını Cenevre'de La Vièrge de Paris'i (1944; Parisli Bakire) yazmakla geçirdi. Hitler'i Deccal olarak betimlediği bu iki metnin mahşeri tonu ve erotik içeriği bu kitapların Aziz Yahya'nın, Avilalı Teresa'nın ve Wiliam Blake'in metinleriyle kıyaslanmasına neden oldu. Paris'te geçirdiği savaş sonrası yıllarda Ode (1950), Langue (1952; Dil), Lyrique (1956; Lirik) ve Moires (1962; Hareler) gibi kitaplarında şiirlerini ve dil üzerine yazılarını yayımladı. 19. yüzyıl Fransız yazarları ve sanatçıları üzerine eleştirel denemeler de yazan Jouve, aynı zamanda usta bir çevirmendi. Müzikle ilgisi yaşamı boyunca sürdü ve Le Don Juan de Mozart (1942; Mozart'ın Don Juan'ı) gibi önemli bir eleştiri kitabı yazdı. 1966'da Académie Française'in verdiği Şiir Büyük Ödülü'nü kazandı.
Unvan:
Fransız şair, romancı, eliştirmen ve çevirmen
Doğum:
Arras, Fransa, 11 Ekim 1887
Ölüm:
Paris, Fransa, 8 Ocak 1976
Okurlar
1 okur beğendi.
15 okur okudu.
1 okur okuyor.
5 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Bir kitapta eski bir Alman mistik yazarın şu sayfasına rastlamıştı Paulina: "Ya Tanrı seni Cehenneme atmayı isterse? -Beni Cehenneme atmak mı? İyi yürekliliği bunu yapmaktan alıkoysun onu. Ama gerçekten beni Cehenneme atarsa, ona sarılacak iki kolum olacaktır. Bir kolumu, gerçek alçakgönüllülük kolumu O'nun aşağısında tutarak Kutsal İnsanlığıyla birleşirim. Kutsal tanrısallığına eklenecek aşkın sağ koluyla da O'na öyle bir sarılırım ki, benimle Cehenneme gelmesi gerekir."
Gerçek dışı bir gerçeklik vicdanına yükleniyordu, hiçbir zaman önceden kestirememiş olduğu bir şey.
Sayfa 93 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Dünyamız bize ait, diğer bütün insanlar bunun dışında,ne anlayabilirler ne de söz sahibi olabilirler.
Sayfa 57 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
“Ya Tanrı seni Cehenneme atmayı isterse? -Beni Cehenneme atmak mı? İyi yürekliliği bunu yapmaktan alıkoysun onu. Ama gerçekten beni Cehenneme atarsa, ona sarılacak iki kolum olacaktır. Bir kolumu, gerçek alçakgönüllülük kolumu O’nun aşağısında tutarak Kutsal İnsanlığıyla birleştiririm. Kutsal tanrısallığına eklenecek aşkın sağ koluyla da O’na öyle bir sarılırım ki, benimle Cehenneme gelmesi gerekir.”
Sayfa 100Kitabı okudu
“Paulina yaradılış olarak Napoli’deki Vezüv yanardağı gibi ateş ve duman karışımıydı, bazen o kadar neşeli olurdu ki, sanki gökyüzü kendisi için aralanacakmış gibi gelirdi ona, ya da öylesine üzüntülü olurdu ki, o gece kendisini atacağı gölün en derin yerini arardı gözleriyle.”
Sayfa 37Kitabı okudu
İletiler
Ağaç, yapraklarını dökerek kendini kurtarır.
Pierre Jean Jouve
Yorumlar ve İncelemeler
