Mesela hani insan sırtından hançer yedikçe kimsesizleşir, kimsesiz hissettikçe sessizleşirdi ya... Böyle zamanlar, tek başına olmanın aslında manevi bir kalabalık olduğunu fark ettiren ve kimseye ihtiyacının olmadığını yüzüne yüzüne çarpan bir ayet vardı:
"Allah kuluna kâfi değil mi?" (Zümer, 36)