Bir düğme olmaya bile razı olmak, çaresizliğin son noktası olmalı.
Herhangi bir kalabalıkta kendimden başka herkes olmağa razıyım. Ah, bir elbise değişir gibi hüviyetini değiştirebilmek. lalettayinin içinde kaybolmak, bir avuç kum içinde bir kum tanesi olmak ve böyle olduğunu dahi bilmemek. Ne bileyim, bir maske, bir numara, bir sicil varakası, bir manivela, bir çark, bir düğme, her şey olmak, yalnız.
(Abdullah Efendi'nin Rüyaları, Ahmet Hamdi Tanpınar)