Okul edebiyatını yaşayan edebiyattan ayıran uzaklık, geleneksel bir şaka ya da skandal konusudur. İnsanın hiçbir zaman yeniden okumayacağı can sıkıcı metinleri inceleyerek ömrünün birçok yılını "geçirmesi" saçma görünüyor.
Kültürel
grup, en açık edebiyat kimliğine sahip toplumsal gruptur. "Kültürlüler"
kategorisinin kökeninde
edebiyat kavramıyla aynı olduğunu daha önce gördük. İlk başta lçkapalı bir
kast oluşturan kültürlüler, günümü,zde ne
toplumsal bir sınıfla, ne toplumsal bir tabakayla, ne de bir
meslek grubuyla özdeştir.
Kültürlü aydınlar, kişisel bir edebiyat yargısını uygulama olanağına sahip
olmak için yeterince ileri
entelektüel bir formasyondan ve estetik bir eğitimden geçmiş kişiler diye
tanımlanabilir. Bunlann
kitap okuyacak yeterince zamanları ve düzenli kitap almaya izin verecek paralan
vardır. Ama burada gerçek
değil , olası bir tanımın sözkonusu olduğunu aklımızda tutalım, çünkü çok
sayıda aydının hiçbir
edebiyat görüşü yoktur, hiçbir zaman okumadıklan gibi, hiç kitap da
almazlar, ama aydın olabilirler.
Mizah dünyanın sinir düğümlerini çözebilecek tek ilaçtır. Üstelik bunu uyutmadan yapar; usuna özgürlük verir, ama delirtmez. Yazgılarını bütün ağırlığıyla insanların kendi ellerine bırakır, ama ezmeden...
Bir yerinden koparcasına gerilmiş bulunan dünyamızda, gereginden fazla ciddilik üstünde varlığını sürdürebilecek hiçbir şey kalmadı artık.
Mizah dünyanın sinir düğmelerini çözebilecek tek ilaçtır. Üstelik bunu uyutmadan yapar; aklına özgurluk verir, ama delirtmez.