Hakkında
1948’de doğdu. Oxford ve Oxford Polytechnic üniversitelerinde edebiyat ve tarih eğitimi gördü. Halen Oxford Brookes University’de siyaset ve tarih dersleri vermektedir. Faşizmin sosyo-tarihsel ve ideolojik dinamikleri üzerine sayılı uzmanlardan birisi olan Griffin’in Modernism and Fascism. The Sense of a Beginning under Mussolini and Hitler (2007), A Fascist Century. Essays by Roger Griffin (2008) ve Terrorist’s Creed. Fanatical Violence and the Human Need for Meaning (2012) başlıklı kitapları bulunmaktadır.
Tam adı:
Roger D. Griffin
Unvan:
İngiliz Akademisyen, Yazar, Siyaset Kuramcısı
Doğum:
31 Ocak 1948
Okurlar
1 okur beğendi.
12 okur okudu.
2 okur okuyor.
18 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Kapitalizm hakkında konuşmaya hazır olmayanlar faşizm hakkında da sessiz kalmaktadır
Max Horkheimer
Sayfa 22Kitabı okudu
Faşist İtalya ve Nazi Almanyası 1918 sonrası Avrupa'da kurulan diğer otoriter rejimlerle kıyaslandığında karşımıza hemen çok önemli bir fark çıkar: Hiçbiri, yeni milli düzen yaratma kararlılığı taşıyan popülist nasyonalist sistem dışı bir devrimci hareket ile iktidarın ele geçirilmesi sürecinin doğrudan ürünü değildir. Şu veya bu şekilde hepsinin iktidara gelişi, yönetici seçkinlerin alt gruplarının ya da onların askeri temsilcilerinin çabalarıyla olmuştur ve hedefleri var olan sınıf yapısının ya da geleneksel değerlerin temellerine zarar vermeden istikrarı ve güçlü yönetimi tesis etmektir. Yani, dinamikleri özünde gerici ve muhafazakardır.
Sayfa 198
Hakikat somuttur
Bertolt Brecht
Sayfa 85Kitabı okudu
1930'a kadar, parlamenter sistem Nazileri başarıyla marjinalize etti. Daha sonra, Hitler'in Almanya'daki başarısı, Büyük Buhran'ın etkileri ve özellikle de 1932-1934 uzun devlet krizi, Alman kan kardeşleri ölçeğinde bir kitle hareketine dönüşemese de NSDAP'ın gerçek bir popülist güç olmasını sağladı.
Sayfa 205
Gelecekte liberal ulus devletler ne tür krizlerle karşılaşırlarsa karşılaşsınlar, faşizmin gelişmek için gereksinim duyduğu siyasal alan ve ultra-milliyetçi iklimi eşgüdümlü siyasal bir güç olarak engelleyeceklerini varsaymak için çok fazla neden mevcuttur. Neofaşistlerin 1970'lerde kronik istikrarsızlığı olan liberal yönetime sahip bir ülkede, İtalya'da iki savaş arası koşulları ("gerilim stratejisi"ne başvurarak) suni olarak yeniden yaratma girişimi bile liberalizm karşıtı ya da faşizme yönelen bir savrulma yaratmakta tamamıyla başarısız oldu.
Sayfa 350
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok