Salahaddin Bekki Gönderileri
Salahaddin Bekki kitaplarını, Salahaddin Bekki sözleri ve alıntılarını, Salahaddin Bekki yazarlarını, Salahaddin Bekki yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Derdim türlü türlü yoktur ilacım
Hiçbir türlü bulamadım dermanı
Bir dost bulup dem sürmekti amacım
Gam gasavet çevreledi her yanı
Kalemi kırılsın bunu yazanın
Söyler söyler derdi bitmez ozanın
Çağır bağır emir onun saz onun
Yazan katip böyle yazmış fermanı
Bir bahtı karayım gülmedi yüzüm
Neşeli görünür kan ağlar özüm
Kış misali geçti baharım yazım
Kaldırmadı başımdaki dumanı
Dünya dedikleri bir büyük handır
Veysel durmaz ağlar bunca zamandır
Az yaşa çok yaşa sonu virandır
Bir gün göçün çeker ömür kervanı
Bu nasıl kavgalar çirkin dövüşler
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız
Yolumuza engel olur bu işler
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız
Birleşiriz bir bayrağın altında
Biz Türklerin ikilik yok aslında
Yanar tutuşuruz vatan aşkında
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız
Hedef alıp dövüştüğün kardaşın
Seni yaralıyor attığın taşın
Topluma zararlı yersiz savaşın
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız
…
Geçti güzelliğin çağı nafile
Güz gelince kuşlar iner sahile
Ne söylesen kâr eylemez gafile
Üstüme düşmedik söz neme gerek
…
Ben!
Dalgın dalgın seyreyledim âlemi
İrenkler ne çiçekler ne koku ne
Bir arama yaptım kendi kafamı
Görünen ne gösteren ne görgü ne
Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez
Anlatmam derdimi dertsiz insana
Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez
Derdim bana derman imiş bilmedim
Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz
Gülü yetiştirir dikenli çalı
Arı her çiçekten yapıyor balı
Kişi sabır ile bulur kemali
Sabretmeyen maksudunu bulamaz
Ah çeker âşıklar ağlar zârınan
Yüce dağlar şöhret bulmuş karınan
Çağlar deli gönül ırmaklarınan
Ağlar ağlar gözyaşların silemez
Veysel günler geçti yaş altmış oldu
Döküldü yaprağım güllerim soldu
Gemi yükün aldı gam ilen doldu
Harekete kimse mâni olamaz
“Her sabah Âşık Veysel’den bir şiir veya bir türkü dinleseydik, dünya daha güzel bir yer olurdu.” diyen Almanya’nın Ankara Büyükelçisinin eşi Marion Erdmann’a selam olsun.
Güzellik, bir kuru kabuktan ibaret ey güzellik!
Güzelliğin on par’etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa
Tâbirin sığmaz kaleme
Derdin dermandır yareme
İsmin yayılmaz âleme
Âşıklarda meşk olmasa
…
Güzel yüzün görülmezdi
Bu aşk bende dirilmezdi
Güle kıymet verilmezdi
Âşık ve malul olmasa
Yola çıkmak “hayatı, dünyayı ve kendini tanımak için” yapılan bilinçli bir eyleme dönüştüğünde insanı terbiye eder.
Bazen menzil yoldur zannımca
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne hâldeyim
Gidiyorum gündüz gece
…
Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel işbu hâle
Gâh ağlaya gâhi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yârim kara topraktır
Yeni Türk edebiyatı profesörü duayen Mehmet Kaplan hoca, Veysel’in bu şiirini duygudan çok düşünce yoluyla ürettiği kanaatindedir.
…
O cihana sığmaz ondadır cihan
O mekâna sığmaz ondadır mekân
O devrana sığmaz ondadır devran
Ne sen var ne ben bir tane Gaffar
Hayyam’a görünmüş kadehte meyde
Neyzen’e görünmüş kamışta neyde
Veysel’e görünür mevcut her şeyde
Ne sen var ne ben bir tane Gaffar
(Âşık Veysel, 1991:25-26)
Âşık Veysel, şiirde anlamı önceleyen bir tavır içindedir ve bu sebeple ahengi söyleyeceklerine feda edebilir. Bir başka ifadeyle Veysel, manayı ahenge tercih eder.
Cahit Külebi, “Haddim değil kıyaslamak ama Veysel okumuş olsa benim gibi ama benden büyük bir şair olurdu.” der.
“Yeni radyolar çıkmış… Antensiz, elektriksiz çalışıyor ve elde taşınıyormuş… İşte ben onlara benzerim… İşiterek tanımaya çalıştığım dış âlemle pek alâkam yoktur. Her ne var ise içimde vardır ve ben bütün ilhamımı kendi içimden alırım.”