Salahaddin Bekki Sözleri ve Alıntıları
Salahaddin Bekki sözleri ve alıntılarını, Salahaddin Bekki kitap alıntılarını, Salahaddin Bekki en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aymaz değildi koca Veysel
Tahir Kutsi, Veysel’e “Gözlerin açılsa neyi görmek istersin önce?” diye sorar. Âşık, “Benim dünyam çok renkli, çok güzel! Benim gördüğüm güzelliklerden daha iyisini görebileceğimi sanmam…” diye cevap verir.
Cahit Külebi, “Haddim değil kıyaslamak ama Veysel okumuş olsa benim gibi ama benden büyük bir şair olurdu.” der.
"Ben öldükten sonra üzerimde otlar bitsin, çiçekler açsın, taş kapatır,çimento kapatır. Hiçkimae istifade edemez. Yalnız benim toprağım da milletime hizmet etsin. Ordaki biten otlardan koyun yesin et olsun, kuzu yesin süt olsun, arı yesin, arı görürsün bal olsun. "
Âşık Veysel, şiirde anlamı önceleyen bir tavır içindedir ve bu sebeple ahengi söyleyeceklerine feda edebilir. Bir başka ifadeyle Veysel, manayı ahenge tercih eder.
“Her sabah Âşık Veysel’den bir şiir veya bir türkü dinleseydik, dünya daha güzel bir yer olurdu.” diyen Almanya’nın Ankara Büyükelçisinin eşi Marion Erdmann’a selam olsun.
Âşık Veysel'in kendisini terk eden eşinin ayakkabısının içine bir miktar para koyması, gerçeklerle ilgisi olmayan Veysel'in olumlu ve ılımlı kişiliği göz önüne alınarak "Karanlık Dünya" filminin senaristi Bedri Rahmi Eyüboğlu tarafından üretilmiş bir şehir efsanesidir.
Sayfa 25Kitabı okudu
.
Var mıdır dünyaya gelip de kalan
Gülüp baştan başa muradın alan
Muradı maksudu hepisi yalan
Ölümü dünyada hakikat gördüm
.
.
Sayfa 85Kitabı okudu
„Kötü insanlar Neşet Ertaş dinleyemez! Dinlememeli! Nasıl olur? Neşet Ertaş içine işler insanın, iyi insan dinler , anlar onu.”
Sayfa 127
…
O cihana sığmaz ondadır cihan
O mekâna sığmaz ondadır mekân
O devrana sığmaz ondadır devran
Ne sen var ne ben bir tane Gaffar
Hayyam’a görünmüş kadehte meyde
Neyzen’e görünmüş kamışta neyde
Veysel’e görünür mevcut her şeyde
Ne sen var ne ben bir tane Gaffar
(Âşık Veysel, 1991:25-26)
Bazen menzil yoldur zannımca
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne hâldeyim
Gidiyorum gündüz gece
…
Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel işbu hâle
Gâh ağlaya gâhi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece
“Âşık, şiirini yazarak yaratmaz ama her şiir, onun zihninde bir yaratma sürecinden geçer. Bu süreç kısa veya uzun olabilir. Âşığın şiiri ancak zihindeki bu yaratma çabasından sonra son biçimini alır ve el içine çıkacak hale gelir. Bu yaratma çilesinin çağdaş şairin elinde kalem, yaz-bozla çektiği çileden farkı yoktur.”
Derdim türlü türlü yoktur ilacım
Hiçbir türlü bulamadım dermanı
Bir dost bulup dem sürmekti amacım
Gam gasavet çevreledi her yanı
Kalemi kırılsın bunu yazanın
Söyler söyler derdi bitmez ozanın
Çağır bağır emir onun saz onun
Yazan katip böyle yazmış fermanı
Bir bahtı karayım gülmedi yüzüm
Neşeli görünür kan ağlar özüm
Kış misali geçti baharım yazım
Kaldırmadı başımdaki dumanı
Dünya dedikleri bir büyük handır
Veysel durmaz ağlar bunca zamandır
Az yaşa çok yaşa sonu virandır
Bir gün göçün çeker ömür kervanı
Ölümsüzleşeceğini bilen insan için yaşama sevinci ile ölüm gerçeği yan yana yaşar.
Güzellik, bir kuru kabuktan ibaret ey güzellik!
Güzelliğin on par’etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa
Tâbirin sığmaz kaleme
Derdin dermandır yareme
İsmin yayılmaz âleme
Âşıklarda meşk olmasa
…
Güzel yüzün görülmezdi
Bu aşk bende dirilmezdi
Güle kıymet verilmezdi
Âşık ve malul olmasa
…
“Neyleyim şol cenneti, bendeki aşk olmasa…”
Ervah hep bir ağızdan: “Berhudar ol…” dediler.